Miraba efenim ,
          Yazmadan uyuyacağım diye çok korktum .
          
          İnsan ne kadar da değişiyor . Bu değişim bazen anlık bazen de aylar sürüyor. Bunu farketmek acı verse de kabullenmek fazla zaman almıyor . 
          Eskiden çok güzel resimler çizerken sanki şimdi elime boya fırçasını almayı bilmiyor gibiyim. 
          Bu gün deneyince fark ettim. Çizdiğim resim o kadar kötü olmasa da , eh  ! İdare eder . 
          
          Bende amnezi varmış 8 ay önce bunu öğrendim.
          Neden her şeyi bu kadar çabuk unuttuğumu o zamandan beri anlamaya başladım. Hele ki insanların isimleri , puffff , aklımdan uçup gidiyor hemen . Dersler konusunda da acayip zor oluyor . 
          Okuldayken sınıfa girdiğimde sanki hec kimseyi tanımıyormuş gibi olabiliyordum . Geçen bir hocanın numarası lazım oldu adını unuttuğum için bir türlü numarayı bulamadım dkdkkdhdh.
          İlaçlar pek etki etmedi bu duruma . Sanırım ilaçları almayı aksattığım için olabilir  . 
          Hayatımın büyük çoğunluğunu işgal etmiş durumda. Mesela keman çalmaya başlarken araya zaman girdiği için notaların ismini bile unutabiliyorum . Bu da öğrenme konusunda sorun yaşatıyor. Tüm aksaklıklara rağmen yine de memnunum diyebilirim çünkü sevmediğim şeyleri hemen unutmamı sağlıyor . Tabi bununla birlikte güzel anılarda gidebiliyor . John locke bin dediği gibi zihnim bir "tabula resa "su anda 
          
          Seni özledim