Elvisnebulasi

Hayatın amacı, onun içinden, derinliğinden mutluluğu bulmak olsaydı şayet, bu çok sığ bir anlam olmaz mıydı diye düşünüyorum.
          	Tümden bir gayret ile başa çıkma yetilerini öğrenme, görme ve tanıma değil midir. Kişinin, hayatın içerisindeki doğruları ve yanlışları arasındaki münakaşa değil midir. 
          	İçteki bir çok benin, bir çok karakterin savaşması için özel bir pist veya arena değil midir. Toplumsal dayatmaların, ahlakların veya öğretilerin birbirine dolanıp karmaşıklaştığı ve çözüme kavuşması adına harcanan çaba ve çabanın ardından gelen sancı değil midir. 
          	Tam bir mücadele evresi değil midir. Önce hastalanıp bitap düşmesi insanın, daha sonra farkına varma ve varılan doğrunun veya iyiliğin yolunda verilen savaş değil midir.

Elvisnebulasi

Tüm bu açıklama gereksinimleri, matematik sorularını çözerken cevabı buluyor olmakla yetinmeyip cevabın yolunu sevmemden geliyor. Ben her ne olursa olsun sanırım, seviyorum bu sancıları. Bir ispat gereksinimi veya bak işte yazdım artık açılmama gerek yok hissi de olabilir. Bazı insanlar böyle hissettirir ve sizde doğrunun bu olduğunu zannedersiniz.
• Reply

Elvisnebulasi

Hayatın amacı, onun içinden, derinliğinden mutluluğu bulmak olsaydı şayet, bu çok sığ bir anlam olmaz mıydı diye düşünüyorum.
          Tümden bir gayret ile başa çıkma yetilerini öğrenme, görme ve tanıma değil midir. Kişinin, hayatın içerisindeki doğruları ve yanlışları arasındaki münakaşa değil midir. 
          İçteki bir çok benin, bir çok karakterin savaşması için özel bir pist veya arena değil midir. Toplumsal dayatmaların, ahlakların veya öğretilerin birbirine dolanıp karmaşıklaştığı ve çözüme kavuşması adına harcanan çaba ve çabanın ardından gelen sancı değil midir. 
          Tam bir mücadele evresi değil midir. Önce hastalanıp bitap düşmesi insanın, daha sonra farkına varma ve varılan doğrunun veya iyiliğin yolunda verilen savaş değil midir.

Elvisnebulasi

Tüm bu açıklama gereksinimleri, matematik sorularını çözerken cevabı buluyor olmakla yetinmeyip cevabın yolunu sevmemden geliyor. Ben her ne olursa olsun sanırım, seviyorum bu sancıları. Bir ispat gereksinimi veya bak işte yazdım artık açılmama gerek yok hissi de olabilir. Bazı insanlar böyle hissettirir ve sizde doğrunun bu olduğunu zannedersiniz.
• Reply

Elvisnebulasi

Canın ne istiyorsa yap elvis, 
          Tanımıyorsun beni sonuçta, ilgilenmiyorsun
          Ben senin örsünüm, 
          sense benim acım, kederim, sevincimsin. 
          Bağrım senin ağzını tanıyor ve biliyor.
          Vurduğun her darbe ile yeniden uyanıyorum,
          Sen benim görüşüm, engelimsin. 
          Kırılıyorum Elvis, 
          Beni tanımıyor oluşuna darılıyorum.

Elvisnebulasi

Anderi, seni geç ve erken tanımak hayatımın şansı oldu. Bugün eksik olduğunu hissederse insan önce acı çekip buhran yaşar ve sonra kahkahasını dağıtır. Bildiğim bir şey var ki, derin sevincin ve derin kederin arasında ancak ince bir perde vardır, bazen fark etmeksizin herhangi bir köşeden bakarken aynı anda diğer tarafta da olduğumu görürüm. Çünkü ben huzurluyken kaybın, sevinçliyken ihtirasın ve kederliyken de iyi bir haberin, mutlu bir haberin gelişine inanırım.
• Reply

Elvisnebulasi

İnsanın tutunacak bir şeyi kalmıyordu.

Elvisnebulasi

Hangi örtünün gücünde mevcuttur hadis-i nefislerimizi örtecek
            Hangi günahın sonundaki ceza, caymanın ömrünü kısaltır.
• Reply

Elvisnebulasi

Ben,
            İçte bir tenhada, 
            oluşturuyorken obruğunu 
            İşte şimdi yeni bir yıkımla, hükümsüzlüğe doğru bir rüzgar eser benin dağlarında.
            Çünkü insan zayıflığının esiri olmadıkça, 
            Aşkın zincirlerini şakırdatabilir.
• Reply

Elvisnebulasi

Ve işte mutluluk şuracıkta çarpıyordu, bir gün gibi, bir an gibi
• Reply