Dia semakin tak perlukan aku..
Lagi dan lagi..
Aku bukan tempatnya bercerita lagi
Sehingga dia kata,
"Saya tak tahu nak borak apa dengan awak."
Sedar, dia sudah ada teman lain
Sehingga dia tiada lagi kongsi cerita pada aku
Melainkan dia cerita tentang si 'dia'
Hingga aku tiada reaction kerana tidak tahu nak react apa dan bagaimana..
Dalam dia tidak sedar dia menepikan aku
Mungkin kerana aku bukan dalam dunianya lagi
Mungkin kerana ada keraguan
Mungkin kerana takut
Mungkin banyak kemungkinan.
Aku walaupun penat, lelah, letih, kantuk
Aku gagah diri jadi seorang pendengar
Aku gagah diri bertahan untuk respon
Aku gagah diri bagi respon terbaik versi aku
Kerana itu dia rasa aku effort
Kerana aku sayang ukhwah antara kami
Aku selalu doa ukhwah ini kekal hingga aku pejam mata.
Aku takkan lupa jasanya.
Dia baik. Dia matang. Dia positif.
Dia manja. Dia caring.
Aku banyak belajar daripada dia
Tentang hidup
Tentang dunia
Tentang akhirat
Dan banyak lagi.
Sahabat
Jika kau tahu betapa aku sayang kamu
Sehingga aku rasa tak sanggup kehilangan
Ketahuilah kamu antara orang penting dalam hidup aku
Sehingga namamu ku selit dalam doaku
Itu tanda sayangku terhadap ukhwah kita
Dan aku percaya tiada pertemuan yg sia-sia atau kebetulan.
Maafkan aku, sahabat
Aku bukan orang baik
Aku banyak lukakan kamu
Aku banyak kecewakan kamu
Maafkan aku untuk segalanya.