Ik ben Jordan, 8 jaar oud. Ik heb mijn arm eraf gezaagd en mijn ogen uit mijn kassen gestoken. Mijn gezicht & kleding zit onder het bloed. Ik ben dood. Maar ik moet en zal anderen mijn pijn laten voelen. Als je dit niet naar 15 personen doorstuurt zie je mij om presies 12 uur voor je slaapkamerraam en zal je iets vreselijks overkomen. Geloof je me soms niet? Zaak 1, Hannah Simons Hannah kreeg dit doorstuurbericht. Ze haatte kettingberichten en ze stuurde het naar 0 personen en ze wiste het. De volgende dag besprong ik haar met een mes in het bos en liet ik haar de pijn voelen die ik voelde. Ik sneed haar oren eraf en sneed haar mond open tot de gaten waar haar oren ooit zaten. Daarna dumpte ik haa in een vossenhol. Zaak 2, Cody Ryan Hij vond het onzin maar stuurde het toch naar 5 personen. Niet goed genoeg. Het was avond toen ik hem besloop en aanviel. Ik sneed een oog eruit en stopte die in zijn mond en de ander sneed ik door midden. Ik sneed ook zijn armen en benen eraf en liet hem op de weg achter. Hij zal nooit meer kunnen zien en nooit meer een normaal leven leiden. Zaak 3, Emille Smith Hij was bang en stuurde het naar 8 personen. Dat was natuurlijk niet goed genoeg. Ik lach er nog om. Toen hij die ochtend wakker werd stond ik in zijn kamer en liet hem toekijken hoe ik zijn nichtje van 12 haar ogen uitstak, haar handen eraf sneed en haar ingewanden eruit haalde via haar lege oogkassen. Hij is nu voor de rest van zijn leven bang en zal nooit meer bij zijn dierbaren durven te komen. Zaak 4, Natasja Houston Zij stuurde het naar 14 personen. Eentje te weinig. Die avond kwam ze thuis en er was niemand thuis. Later vond ze haar moeder. Of nou ja, haar hoofd. Die lag op de wasmachine. En ze vond haar vader, ondersteboven bungelend aan de lamp in haar kamer. Dag na dag ging er iemand van wie ze hield dood.
