Emir Benlioğlu

insanın kendine sığınması demek, içinde bir yerlerde güvenebileceği bir sığınağa inanması demektir. bu yüzden her insan kolay kolay kendine sığınamaz zira her iç, hira olmaya dünden hazır değildir.

Tanıklık ettiğim dünya, şiddet kullanılarak yönetiliyordu. Ancak kimse bunu itiraf etmiyordu. Hatta şiddet kelimesi bile gömülmüştü. Onun yerine başka bir kelime kullanılıyordu: Para. Çok daha nazik. Çok daha yasal. Çok daha ahlaki. Çağdaş uygarlıkta şiddetin anlamı paraydı.
          
          Hakan günday 

"Herkesin kendine göre bir hücresi var. Bazılarınınki daha genişse, neyi değiştirir? Mahkum olduktan sonra hayata, fark eder mi üçe üç bir oda ya da binlerce kilometrekarelik bir ülke?"
          
          Hakan Günday

Her çağın kendine ait doğallığı vardır. Bu çağın doğallığı da insanın üzerinde bir karakter taşımamasıdır. Doğal olmak isteyen insan çağın gereklerine boyun eğecek ve karakterini her sabah yenileyecektir. Geçmişten gelen doğallık bugün işe yaramaz.
          
          Piç'ten 

Ve kelimelerin hisler karşısında hiçbir hükmü yoktur.

sen, sıkıntı dağıtırsın; ben sıkıntı yaratırım..
          sen, seninle birlikte her şeye anlam katarsın; ben senin haricinde herkese öfke saçarım..
          sen, şiirlere layıksın, ben yazmalardan aciz..
          malumudur herkesin 
          sen güzelsin ben çirkin...

Ne doğru dürüst cümleler kuruyorum ne de gerçeği böylesine anadan üryan anlatmak hoşuma gidiyor. Seversin vazgeçmeyi. Bu işten de vazgeç. Mutluluğundan vazgeçtiğin gibi dedim, kalemi masaya atarken….
          
          Kinyas ve Kayra'dan
          

Hayatımın özeti düzeltilemeyecek kadar vahim bir anlatım bozukluğu.
          Beni daha fazla konuşturma.
          Ben susayım, sen ağla.
          
          Ali Lidar

kendini bıraktığın günü hatırlıyor musun,yonina?seni tutamadığım günü.kollarıma değilde kendini boşluğa bıraktığın günü.ben hiç unutmadım sevgilim.çünkü o gün yırtıldı zihnimden takvim.sonra o yırtıktan geçti bütün zaman.o günden bu güne beni getiren zaman. 
          

Kavuşmalarımız ağır aksak, 
          Ayrılıklarımız koşar adım. 
          
          Cahit Zarifoğlu