Bunalacak, sıkılacak, daralacak ve patlayacak hale gelecek ama güçleneceksin. Yediğinden ve içtiğinden tekrar tad almaya başlayacak, geceye, gündüzün ve sevgiye su katılmayacağını bilecek, hissedecek, yaşayacak, tecrübe edecek ve acı eşiğinden kurtulacaksın. Tutuşta, bakışta, yürüyüşte, uykuda ve hulâsa hayatının her anında aslında bahar olduğunu görecek daima ileriye doğru gidecek ve her adımda dağ çiçekleri gibi açacaksın. Tüm bunları yaşadıkça kudretli bir ruha ve kalbe sahip olacaksın. Ardına baktıkça sadakât ihtiva eden bir kalbe sahip olacak ve bunun etik keyfiyetini idrak edince, ip üstünde yürüme hissinden kurtulacak ve eş olacaksın ve anne! Artık estetik ve dış suretçilikden müşahhas bir ruha doğru inkılâp edecek ve sadece manâlara değer vereceksin. Her yolcu gibi belin bükülecek, saçların beyazlayacak ve ihtiyarlayacaksın. Fakat zamanı gelince canın yana acıya tecrübe ettiğin o şeyi prensip haline getirecek ve diyeceksin ki; Aman çocuğum! Her şeyi dilenin fakat kimseden sevgi dilenmeyin. Nitekim sevgi denilen şeyin talep edilmeye değer bir şey olmadığını anlayacaksın.
