_ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΥΤΌ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΉ_
Ανακαινισμένο, ξεσκονισμένο και άκρως ανανεωμένο, το προφίλ μου σας καλωσορίζει στη νέα του εκδοχή.
Όλα τα ποιήματα είναι μαζεμένα σε ένα έργο, το πρότζεκτ με τους μονολόγους ήδη μου δίνει τσιμπιές έμπνευσης οπότε σύντομα θα έχω άλλο ένα κεφάλαιο και σε αυτό, το Dear dear Diary ανήκει και θα ανήκει στο χωροχρόνο γενικά, οπότε όποτε και αν ανεβάσω ότι και αν είναι αυτό θα είναι πάντα επίκαιρο I guess...
Πάμε τώρα στο τελευταίο απόκτημα μου. Μιας και έκανα εγκαίνια για να μοστράρω το καινούργιο μου προφίλ, αποφάσισα πέρα από την αλλαγή του ονόματος, των εξώφυλλων κτλ να αρχίσω να ανεβάζω μία ιστορία που απλά άρχισε να γράφεται από μόνη της πριν από κάποια βράδια όταν είχα αϋπνίες.
Ανυπομονώ να δω γνώριμα άτομα να σχολιάζουν, αλλά και καινούργιους φυσικά που έρχονται έστω και από περιέργεια.
Η εξαφανισμένη τύπισσα σας έχει επιστρέψει λοιπόν, είναι γεγονός. Δεν έχω ιδέα αν θα καταλάβετε ύστερα από τόσο καιρό ποια στο καλό μπορεί να είμαι, αλλά ποντάρω στη γραφή μου και στο γέρο μνημονικό σας φυσικά.
Για πάμε λοιπόν, ανυπομονώ να σας δεχτώ.
Καλημέρα/Καλησπέρα/Καληνύχτα