Bu hayatta en çok maruz kaldığım şey yok sayılmak ve önemsenmemekti. Yıllarca bunu yaşadım ben ama dedim ki tamam bu sefer son bu kişi beni seviyor beni önemsiyor. Yine yanıldım yine güvensizleştim yine bozuldu tüm büyü. Nerede yanlış yapıyorum anlayamıyorum, güler yüzlü olduğum için çoğu şeyi alttan aldığım için mi oluyor bunlar. Gülüyorum evet ama bu acılarım olmadığı anlamına gelmez, bir şeyleri sineye çekiyorsam sevdiğim içindir. Salak olduğum için değil.
Ben bu gün şunu anladım sevilmiyoruz, yıpranıyoruz, yoruluyoruz sonra biri çıkıyor niye güvenmiyorsun diyor. Artık ne Sevmek yetiyor ne Sevilmek artık Sadakat ve güven istiyorum.
