Cümleye nasıl başlanır bilmiyorum. Bazen ne kdr değerli olduğunuzu bilirsiniz ama bir o kdr da değersiz hissedersiniz evet o noktadayim. Hayatım tanıştığım bir kişinin üzerine kurulmuş gibi onunla konuştuğumda herşey iyi gibi kötü olsa bile umut veriyor bana kötü davransa da affediyorum onu seviyorum çünkü. Onu sevmekten nefret ediyorum. Dağılıyorum, ağlıyorum, yoruluyorum ve bunların hepsinin sebebi o. Bunu biliyor veya hissediyor ya da tam tersi haberi bile yok. Ama sebebi o. Keşke silebilsem. Kötü bir maddeye bağımlı gibi hissediyorum onun yüzünden. Ona çok değer veriyorum. Ondan bu kdr bahsettiğim yeter sanırım biraz da kendimi anlatıyım. Dünyaya gelirken gelmesi için cabalanan biri olmuşum. Geldikten sonra ise tam tersi olmuş ben herşeyden habersizken. Sonra büyümusum, büyüdüm. Değiştim aslında yıpradim da aynı zamanda. Dışarıya iyi görünmek iyiymiş gibi yapmak sürekli ayağa kalkmak zorunda olmak hepsi yıpratıcı. Gecenin yalnızlığı bunlarla yüzleşmeme neden oluyor çok şey düşünmeme neden oluyor aslında bazıları o kdr kötü ki düşünceleri gerçeklestirmemek için sabah olmasını istiyorum. Gece bitmezse sıkıntılarım hiç bitmeyecek gibi geliyor. Uzun yazmışım buraya kadar okuyup beni anlamaya çalıştıysan teşekkür ederim. Sen hayatın boyunca umarım hep mutlu olursun. Hayat karşına iyi insanlar çıkartsin iyi geceler.
