Αγαπημένοι μου αναγνώστες,
Σαν σήμερα, πριν από έναν χρόνο, μπήκα στο χειρουργείο για να κάνω για δεύτερη φορά μία πολύ λεπτή επέμβαση, η οποία είχε περάσει πρόσφατα το πειραματικό στάδιο και ήμουν ο δεύτερος άνθρωπος στην Ελλάδα που την έκανε. Ήμουν πολύ αγχωμένη και φοβισμένη και τώρα μπορώ να πω με ευκολία πως ήταν μία από τις πιο αγωνιώδεις και δύσκολες καταστάσεις που έχω ζήσει, αφού η αβεβαιότητα και η αίσθηση ότι ήμουν ανήμπορη ήδη με ταλαιπωρούσαν από τον Μάρτιο του περσινού έτους, που έκανα το πρώτο χειρουργείο. Έμεινα στο νοσοκομείο δέκα μέρες, χωρίς καμία επαφή με τον έξω κόσμο.
Παρ' όλα αυτά, δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συμπαράσταση και την αγάπη που έλαβα από κάποιους από εσάς στο τελευταίο μήνυμα που σας έγραψα εδώ, στον τοίχο τον ανακοινώσεων, λίγες ώρες πριν φύγω για το νοσοκομείο. Δεν θα ξεχάσω πόσο όμορφα αισθάνθηκα όταν γύρισα στο σπίτι και άκουσα μέσω screen reader, αφού δεν μπορούσα να διαβάσω κανονικά, όλα τα υπέροχα μηνύματά σας, τις ευχές σας για καλή επιτυχία και ανάρρωση! Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου! Ευχαριστώ για τις προσευχές σας. Ευχαριστώ για τη σκέψη σας. Ευχαριστώ για την καλοσύνη σας!
Το μεγαλύτερο 'ευχαριστώ' αξίζει να το πω στην αγαπημένη μου @ElliPam91, που είχε την πρόθεση να έρθει να με επισκεφτεί στο νοσοκομείο. Ακόμα κι αν δεν τα κατάφερε, λόγω της προχωρημένης εγκυμοσύνης στην οποία βρισκόταν τότε, είχαμε συχνή επικοινωνία μέσω τηλεφώνου και την ένιωθα κοντά μου στον αγώνα μου αυτό! Ό,τι και να πω για την καλοσύνη αυτής της κοπέλας είναι λίγο και είμαι ευγνώμων που τη γνώρισα. Την ευχαριστώ επίσης για έναν ακόμη λόγο: γιατί όλες αυτές τις μέρες που ήμουν καθηλωμένη στο κρεβάτι, είχα σωσμένο στα offline το βιβλίο της 'Το Απέραντο Λευκό' να μου κρατάει συντροφιά! Στην τόση αγωνία που είχα, κατάφερε μέσω αυτού του μοναδικού και μαγικού βιβλίου να με κάνει να περάσω συναρπαστικές στιγμές και να θυμάμαι τώρα τις μέρες που νοσηλεύτηκα σαν κάτι πολύ ευχάριστο!
