vurdugololdu

Kardeşim 

Sen vazgeçtin bende kabul etdim .

Okumaya cesaret edemeyeceğim en güzel şiirsin belkide . 

Kendimi hiç bir uğultunun maruz kalmayacağı ebedi sessizliğe haps ediyorum . 

Telefon bile sarmıyor artık . Eskiden gecelerdi günümüzü zehir eden şimdi gündüzlerde bizi boğmaya başladı . Bir sıçak basıyor , nefes alamıyorsun , boğuluyordun , bağırmak istiyirsunda bir şey seni engelliyor gibi . Bilmiyorum bu ne ama aşırı mutsuzum .

Bir ölüm kalım meselesi

Eskisi kadar hevesli değiliz . Sevdiğimiz şeyler bile gözümüzde adileşti resmen . Yaşamak bile zor geliyor . Ağlamak bile yorucu . Uyumak . Sonsuza kadar uyumak istiyorum . Ama tek farkla nefes almadan uyumak istiyorum . Belkide çok rahatdır orası derstsiz tasasız . Ne bileyim ya insanlar çok kötü . Harbi neden kötüsünüz ? Elinize ne geçiyo mesela ? 
          Neyse ya siz üzgün olduğumuzu görüp şimdi mutlu olursunuz . Derslerim desen bok gibi . Tutuşduk bir hayalin peşine o da olurmu olmazmı belli değil . Söz verdik işte yapıcaz bir şekilde . Ama bana sorsanız inanıyomusun başaracağına kesinlikle hayır . 
          Mutlumuyum ? (Bilmiyorum )
          

Ölmek istiyor insan aniden, acı çekmeden ve bir şey hiss etmeden 

Kimse yerime sevdimi seni 
          Gölgelerine aldımı seni 

Korkularım yenidenmi uyanıyor ?