PARMAKLIKLARIN ARDINDA kitabımdan bir kesit :
“Mahkeme ,hapis …
Zaman geçip gitti.
Bir çelsa bitti
bir diğeri başladı.
Bitmedi.
Ben sadece bitsin istedim.
Hastalığımı öğrendiler.
Deli dediler
Suçlu sayılmaz
Sonrası adli tıp
Tetkitler ,raporlar ,ilaçlar,heyetler
Birkaç ayda öyle geçti.
Bitmedi,bitmeyecekti”
“Eyüp Bozkurt ceza-i ehliyeti yoktur”
“Asın beni asın hakim bey.As beni gönderme tımarhaneye.”
Akıl hastası Eyüp
Deli Eyüp
Ben herşeyimi beklerken kaybettim …
Pınar’ı da beklerken kaybettim.
Bağırıyorum,haykırıyorum,pişmanım…
Günlerim geçiyor tımarhanede
Pınar yok.
Annem yok
Artık alıştım…
Ben sahip olduğumdan fazlasını yitirdim.
Hayatımın en karanlık iki zindanına düştüm.
Biri:
Hapishane
Biri:
Tımarhane
Ölmedim…
Öleceksin dediler.
Ölmedim.
Tekrar başlayacağım.
Yeniden başlayacağım.
“Çıkınca ne yapcan ?”
“İşime ve sevdiklerime geri döneceğim doktor”
“Eyüp ilk kime gidicen?”
“Var aklımda biri”
Eyüp çıktı tımarhaneden ve sonrasında neler oldu .
Merak ediyorsanız.
PARMAKLIKLARIN ARDINDA kitabıma göz atın…