Wilk odwrócił się i zapytał, głosem bardziej przypominającym warczenie niż mowę: „Owco, czy to jest muzyka?"

„Tak, dla ciebie jest to muzyka", odpowiedziała.

„Raz jeszcze", Wilk zlizał ostatnią kroplę życia młodzieńca ze swych psich szczęk. „Chcę znów ruszyć w pogoń, mała Owieczko."

„Zawsze jest ich więcej", wyszeptała. „Aż do dnia, gdy zostaną tylko Kindred."

„A czy wtedy uciekniesz ode mnie?"

Owca odwróciła się w stronę bitwy. „Nigdy bym od Ciebie nie uciekła, drogi Wilku."