Özlemek neydi? Özlemek bileklerini kesip ölmemekti, umudunu kesip hayal kurmaya devam etmekti. Özledikçe yalnızlaşıp, yalnızlaştıkça özlemekti. Okyanuslarca kan kaybetmekti. Her bitti dediğinde bir şekilde ayağa kalkıp tekrar özlemi hissetmekti. Özlemek belki de çaresi olmayan tek şeydi. Ölüm gibi bişeydi sadece bedenin yerine ruhun soğuyordu, katılaşıyordu. Ruhun soğudukça, bunaltıcı sıcakta üşümekti. Kalabalığın içinde kaybolup tek başına sonu olmayan denizlerde yüzmekti. Hiç gelmeyen uyku gibiydi, harap ve yorgun düşüp dinlenememekti. Özlem insana en acı çektiren ve çaresiz bırakan duyguydu. Özledikçe özleyip asla kavuşamamak ve yalnızlaşmak; aynaya baktığında sana bakan kişiyi bile tanıyamamaktı. İnsanın belki de tarif edemediği, anlatamadığı ve asla tam olarak anlayamayacağı tek şeydi. Özledikçe yazdım ve yazdıkça özledim.  

Boğa burcunun bütün inatçılığıyla hayata tutunuyorum ve hayallerimin peşinden koşmaktan asla vazgeçmiyorum.