FatihTarm

@krnkrby Bilmiyorum...

BulutlardakiSARAY

insanlar bir amaç üzerine doğuyorlar, doğduktan sonra hayatta amaçları ya artıyor yada kayboluyor.. Seçim hakki bize ait. Aslında insanlar amaçsız yaşadıklarını zannettikleri zamanlarda belli bir amaç uğruna yaşamış olmazlar mı?  Amaçsız yaşanmaz. Ne kadar inat edersen et. Sen başlı başına bir amaçsın zaten...

womanindarkness

selam:) hikayeme göz atip görüşlerini paylasirsan sevinirim:) ben de seninkilere bakacagim:))

FatihTarm

Okuyup görüşlerimi paylaşırım ama burada yazılan hemen hemen hiçbir hikayeyi yeterli bulmadığım için, büyük ihtimalle sana hikayen hakkında yazacaklarım senin hoşuna gidecek şeyler olmaz, bunu göze alıyorsan, fikirlerimi yazarım tabi ki....
Reply

voice_of_silence

hayat küçümsenemeyecek veya bos gecirilemeyecek kadar kisa kendimizi uzmek icin daha da kisa geriye baktigimizda gulumseyerek hatirlanabilecek anilar lazim bize yoksa bir bakariz elimizde koca bir hiclik var. elbette ki bu hiclik hic kimsenin isine yaramaz hayati katlanilabilir kilmanin tek yolu onu özümsemek ve her seyiyle (uzuntusuyle sevinciyle acisiyla tatlisiyla) kabullenebilmektir. Aksi takdirde hayat cekilmez olur. Bana gore karamsar olmak elimizde bir gul tutuyorken o gulun sadece dikenine bakmak demektir oysa ki kafamizi kaldirabilirsek gulun kendisini gorebiliriz. İnatla dikene bakmaya devam etmek elimizdeki dikenin acisini gidermez hatta o aciyi daha da katlanilmaz kilar fakat bir sureligine de olsa gulun guzelligine baksak belki de bu acilara degdigini gorebiliriz. Hayatta bir guldur bence... elbette ki acilari var fakat surekli o aciya odaklanmak o aciyi daha da derinlestirmekten baska bir sey yapmaz. Yapmamiz gereken hayatin her seye ragmen guzel yonlerini gorebilmektir ancak o zaman gercek huzuru bulabiliriz. 
          umarim fikirlerini bir kez daha gozden gecirmeni saglayabilmisimdir :)

FatihTarm

Bilmiyorum, o yüzden boşver, hemde hiçbir şey bilmiyorum..Teşekkürler fikirlerini paylaştığın için, benim için çok değerli lakin dediğim gibi bilmiyorum.....
Reply