Fatmanur

birkatre37.blogspot.com

Fatmanur benim Tuba bana yardım et 

Gt oy yorum karşılıklı nedersin

Abdullah b. mesud dediki: "Dünyanın neşesi gitti sadece sıkıntısı kaldı, bugün ölüm her müslüman için hediyedir." 
          Niye hediye olmasındı ki mazlum kendisini kurtaracak ebabilleri beklerken, çok az bir insan topluluğu ebabiller gitsin de onlara yardım etsin zaman bizi tutuyor  diye dua ederken ve geriye kalan büyük çoğunluk bize dokunmayan yılan bin yaşasın derken..niye hediye olmasın ki ölüm..
          Ve,
          Yükü kadar olgundur ya insan; ama çocuk ama büyük..tek derdi ve sıkıntısı dünya olan ise en çocuk olanıdır ve körlüğü seçeni  insandan en geri kalanı, belki de arta kalanı...

Zeval bulmasın diye gökleri ve yeri tutan Allah olmasa dayanabilir miydi masiva insanın bunca zulmüne,  yerinde durabilir miydi sular, ve münafık elinde Kur'an dilinde şirk ve elleri kanlı, ahlar alıp, kafirleri dost belleyip müslümanı düşman görürken..nasıl gelecekti güzel günler, zalime alkış tutan eller mazlumu taşlarken..kalem tutan eller şeytanlaşmış yüreklere avanelik ederken..sahi gelecek mi güzel günler insanoğlu üç maymuncuğu oynarken...
          schopenhauer da aynı dertten yakınırken, "bunlar henüz iyi günlerimiz, daha kötü günler ilerde." demişti, bahsini söylediği o daha kötü günler işte geldi. evet, hasret kaldık; hakikat mevzubahis olduğu zaman onu nefsine hoş gelen şeylere kurban etmeyen kimselere hasret kaldık....

Çok bilinmeyenli denklem biraz da bilinmeyen mefhumlara verilen değerlerden oluşan bir tarih anlayışı ve bu anlayışı her hücresine değin benimseyen bir çok insan kümesinden oluşuyor dünya dediğimiz.. Fuzulinin bana göre insanlık tarihinin özeti niteliğinde olan şu sözü çok manidardır"şu alem dedikleri üç harf ile üç nokta, şu âdem dedikleri üç harf ile üç nokta..

'Dönüşüm'de yabancılaştık, yok sayıldık, görmezden gelinip yok edilmeye çalışıldık; 'Tutunamayanlar' da yalnızlığa iyice itilip kendini heba etme aşamasına geldik sonu hüsranla bitti..çünkü dünya 'tek tip' leşti ve böyle bir dünyada farklılıklara tahammül yoktur. 'Olağanüstü Bir Gece'de karanlığın ortasında yanan bir ateşle ruhları dirilten iyilklerle kendimizi varlığımızı, sıkıntımızın bir nebze sebebinin farkına vardık, karanlık gönüllere ışık aradık..ve en son ve ilk ve her daim olması gereken Kur'an ile hayat bulma ümidiyle huzurun kaynağına yönelmeyi ihmal ettik..

"Dünya diz çöktüğüm yer kadardır" derken C. Zarifoğlu; dünya, gözlerimde büyük, yüreğime alamayacağım kadar küçük..diyor olsa gerek...

Dilemma şu: İslamiyet size bir mutluluk vâad ediyor, neden buyruklarına uymuyorsunuz? Uysanız ne kaybedersiniz?”: Aklımı susturmam lâzım diyeceksiniz, çünkü dinî hakikatler rasyonel değildir; hürriyetimden vazgeçmeliyim, çünkü din bir takım mükellefiyetler yükler. İyi ama dine boyun eğmezseniz necat(kurtuluş) yolunu yani ebedî saadetinizi kaybetmiş olmayacak mısınız? Feda edeceğiniz akıl da, hürriyet de fani; öte yandan kazanç namütenahi(sonsuz)..(Cemil Meriç)

Bize lâzım olan birtakım hürriyetler değil, hürriyetlerin bütünü. Hür olmak, her türlü kölelikten kurtulmak demek. Cehalet ve sefaletten daha ağır kölelik var mı? Vicdan hürmüş.. imanını kaybeden halk kuvvetli bir ahlâk ve felsefe terbiyesi alamadıktan sonra bu hürriyeti ne yapsın? 
          Çalışma hürriyeti varmış.. Çalışma vasıtalarından yoksun halk, topraksız, âletsiz, sermayesiz, kollarını bile kullanamazken, bu hürriyet neye yarar? 
          Gerçek hürriyet yalnız hak değil kuvvettir de. Yeteneklerini adâletin hâkimiyeti ve kanunun himâyesi altında geliştirmek iktidarı. 
          Kullanılamayan soyut bir hürriyet, hürriyet midir? Sokak fenerleri körlerin ne işine yarar? İnmelilere yürüyebilirsiniz diye kanun çıkarmak yeter mi?(cemil meriç; mağaradakiler)