"Bir yol vardı önümde,
Upuzun karanlık ve soğuk.
Yolun başın da adım atmaya korkardım
İlk adım attığım da dizlerimin üstüne düştüm
Pes etmiştim ilk adımım da yolun sonun da ki güzellikten vazgeçmiştim
Bir ışık belirdi koyu kahverengi gözlerime
Güzelliğine vuruldum ne olduğunu anlamadan,
Ayağa kalkmış ışığa doğru yürümeye başlamıştım.
Yürüdükçe yolum aydınlanıyor, yolum kısalıyordu
Yolun yarısına varmadan tekrar düşmüştüm
Güzelliğine vurulduğum ışık yok olmuştu.
Ama içimde bıraktığı cesaret duruyordu,
Kalktım yeniden daha güçlü, daha korkusuz ve daha umutla dolu bir şekilde
Durmadan koştum yolun sonundaki güzelliği içimde hissederek daha hızlı koştum.
Yolun sonuna varmadan durdum, etrafıma bakındım
Bir çok uğultu vardı.
Tüyler ürperten bir rüzgar esti saçlarımın arasında
Yoluma devam ettim hiç korkmadan
Sonunda yolun sonuna varmıştım
Eşsiz güzelliğe sahip ışığa doğru yürüdüm
Çıkmıştım artık hayat denilen dünya olarak bilinen yalan yoldan
Varmıştım sonun da sonsuzluk dünyasına güzelliğe sahip eşsiz bir varoluşa..."
