●

Sen yokken dermansızdır mutlu ve huzurlu sanılan şair
          Tek dileğim seni silebilmek, mutlu olduğumuz anılar dâhil
          Sen her zaman gülen Zühre'sin, ben bu hikâyede acınan Tahir
          Aklına gitmeyi koyan insanları hiç bi' zaman durduramazsın
          Onlar başkasıyla çoktan mutlular ama bunu konduramazsın
          Ben sadece gitmek istedim ama gidebilecek yol bulamazsan
          Vazgeçmen gerekir hayallerinden, imkânsızı olduramazsın...
          

          Sensiz geçmiş bu yıllarıma yeni bir gün daha ekledi takvim
          Bir bütün gibiydik uzaktan, nasıl ayrılabilir deniz ve mavi ?
          Doğrularını bildiğim yanlışlar üstüme çok yükleniyorlar
          Kalbim buna hâlâ dayanabiliyorsa eminim güçlenecektir
          Sanırım seninle bir tam değiliz, bizi yanıltan hisler miydi?
          Birbirimize düşman gibiyiz, ben böyle olsun ister miydim?
          Hep kendimden kaçıyorum onlar sanıyorken gizlendiğimi
          Sen dinlemiyorsan anlamı yok kaç milyon kere izlendiğimin
          Ben derdimden yerle bir oldum, sana kolay mı geldi unutmak?
          Aşıklar gerçekleri gösteremezmiş eğer körse umutlar
          Gökyüzünde bir yıldız kalmaz içindekini dökse bulutlar
          Sen beni yaşıyorken hatırlamazsın, ben seni ölsem unutmam
          İnsanlar değişirler, hiç bi' şey eskisi gibi kalamaz bazen
          Sen sevgini kaybetmişsin, ben olmayan şeyi çalamam zaten
          Yollarımız çok önceden kopmuş, bizi tekrar saramaz matem
          Kendimden nefret ediyorum seni sevdiğim için her şeye rağmen
          Geçirebildiğimiz güzel bi' gün yok, ben kendimi kandırmışım
          Nasıl böyle aldanabildim? Bir yaz günü gibi sandım kışı
          Aynı filmi tekrar izliyorken hep ileriye sardırmışım
          Bu hikâyede tek gerçek sensin, ben sadece yangınmışım
          Sana söyleyecek şarkılarım yok, sen toprağa yâr olmuşsun
          Yıllardır seni anlattığım için her mayısta var olmuşsun
          Bütün herkesi duyabiliyorsun ama bir tek bana sağır olmuşsun
          Gidebilecek çok yerin var ama hiç bi' yerin yok, kaybolmuşsun
          Soğuduğumu düşündüğün gün sana "Bilmiyorum" dedim, öyle gerekti
          Belki de o zamanlar tek çarem sana gerçeği söylememekti
          Sana bir kere daha şans vermeseydim uykularımı bölmeyecektin
          Beni bir kere daha görmek istemiyordun, artık görmeyeceksin
          Şimdi kırılabilecek bir hayalim bile kalmadı, gelsen n'olur?
          Ben sana bir gençlik harcadım, sen dünyaları versen n'olur?
          Karanlıkla yüzleşiyorken ben aydınlığı çoktan unuttum
          Dünyanın kuralı böyledir, hiçbir yanlışı yenemez doğru
          

Aşıklar gerçekleri gösteremezmiş eğer körse umutlar
          Gökyüzünde bir yıldız kalmaz içindekini dökse bulutlar
          Sen beni yaşıyorken hatırlamazsın, ben seni ölsem unutmam
          İnsanlar değişirler, hiç bi' şey eskisi gibi kalamaz bazen
          Sen sevgini kaybetmişsin, ben olmayan şeyi çalamam zaten
          Yollarımız çok önceden kopmuş, bizi tekrar saramaz matem
          Kendimden nefret ediyorum seni sevdiğim için her şeye rağmen
          Geçirebildiğimiz güzel bi' gün yok, ben kendimi kandırmışım
          Nasıl böyle aldanabildim? Bir yaz günü gibi sandım kışı
          Aynı filmi tekrar izliyorken hep ileriye sardırmışım
          Bu hikâyede tek gerçek sensin, ben sadece yangınmışım

Doğrularını bildiğim yanlışlar üstüme çok yükleniyorlar
          Kalbim buna hâlâ dayanabiliyorsa eminim güçlenecektir
          Sanırım seninle bir tam değiliz, bizi yanıltan hisler miydi?
          

_Sen beni içinde öldürdüğünü mü söylüyorsun?
          _HAYIR! İÇİMDE BİR MEZARININ BİLE OLMADIĞINI SÖYLÜYORUM.

Beni seni sevdiğim yerden vuramayacakdın

Ne kadar çabaladığı göremez bir bana körmüş zaten...

İnsanlara sevmeyi değil de sevilmemeyi anlatabilirim...

Bir yek bana mı taştan yüreğin? 

Sendin benim tek hayalim yıkıldı bütün dünyam senin yüzünden zalim ...