İçimizde şeytan var. Can kırıklıkları var.  Nefret var. Yalanlar var. Bir yanımız bizi çoktan terk etmiş, kaçıyor. Melankoli ve hüsran var. Keşke bazı geceler hiç sabah olmasa.

Hiçbir zaman insanlar tarafından anlaşılan, üzerine titrenen bir kız olmadım. Bu yüzden aldırış etmedim onların görüşlerine, böylesi daha iyiydi. Kim miyim ben? Bazen Tris'in içindeki ufak korku, Hermonie'nin saklı cesareti, Annabeth'in zekası. Belki de bir hırsızımdır sasdece, insanların duygularını sömüren. Hermes'in kızı olmak, hiçbir zaman kolay değil. 

Mor, Yeşil ve Siyah renkleri hayatımın ana renkleri, gökkuşağına ihtiyacım yok. Ve, mesaj kutuma gelenleri ısırmıyorum. 

Sadece bana, "Lütfen şu hikayeyi okur musun? Ben de seninkini okurum." Gibi laflarla gelmeyin.