Medyo hindi po talaga ako mahilig magbasa ng stories na tragic at masyadong masakit sa damdamin ang ending. Kasi, paniguradong parati ko 'yon maiisip.
Ang tanong, bakit paborito ko ang "A walk to remember ?" Kasi, para sakin, di naman tragic 'yon. Actually, ang ganda nga ng ending. Kasi kahit namatay 'yong bidang babae, alam mong nawala siya ng masaya at payapa, sa paraang maayos at hindi marahas.
Kaya parang happy ending pa rin.