Mówią, że wszystko jest wyjątkowe, a jednak niektóre rzeczy pozostają rzadsze niż pozostałe. Każdego rzucili w inne miejsce i większość ludzi ma prawo sobie wmawiać, że stoi najwyżej, ale jest to kwestia jedynie tego, że introwertycy czują się wyjątkowi, bo znają niewielu innych introwertyków.

Piszę, ponieważ chciałbym, aby ludzie zobaczyli człowieka, a nie tylko ludzi.
Żeby dostrzegli kątem oka łzę, która jest już niczyja, a spojrzeli tak, jakby była kogoś. Nie każę Wam widzieć, jak ja widzę. Powiedzenie tak byłoby zbyt stereotypowe. 
Niestety jedni ludzie myślą stereotypowo, a drudzy stereotypami.
Ja zaliczam się do tych, którzy myślą o stereotypach.

I właśnie to uważam za wyjątkowe.

To podchodzi pod samouwielbienie?
Możliwe. Lecz w jakimś stopniu musimy się znać i być świadomi swojej wyjątkowości.
Zacząłeś od poznania własnego imienia.
Skończ więc na tym, by inni je zrozumieli.
Jednak, by zrozumieli je inni, sam musisz je zrozumieć.