𝔽𝕣𝕖𝕪𝕒

jammer dat je er niet meer bent
          kan ik je niet meer SPAMMEN :((( help

Leef je nog?

Morgen volg ik voor het eerst een heuse schrijfworkshop, binnen drie maand zal er voor het eerst een belastingsbrief voor mij in de post zitten en binnen minder dan een jaar woon ik officieel op mezelf (en tegen die tijd moet ik dus leren koken oops welkom deliveroo en take-away). Heeft iemand ondertussen die pauzeknop voor het leven al ontdekt? 'cause I need it ik voel me plots zo oud hahaha 
          
          Hallo trouwens! 
          ( ╹▽╹ )

Dus: hoe gaat het hier met iedereen? x

sorry vergat je te volgen was mijn acc kwijt :/

“It's not what the world holds for you, it's what you bring to it.”
          
          Merci vor al, vjeel chance en toe de noaste kier
          (Vertaling: bedankt voor alles, veel geluk en tot ziens)
          
          De leute é! 
          (Vertaling: nu ben ik echt weg, hoor!)

Ik weet niet of je dit nog leest, maar HAAAIIIII! HOE GAAT IE? <3

Okay, so. Na lang beraadslagen heb ik besloten om (tijdelijk) te stoppen met Wattpad. Ik zeg tijdelijk, want de kans bestaat dat ik terugkeer, maar in tegenstelling tot de vorige keren dat ik een break nam, ben ik er nu allesbehalve van overtuigd dat ik uiteindelijk een terugkeer maak.
          
          NWI zal ik blijven publiceren, aan mijn WIP blijf ik schrijven en aan WdH voor ONC hoop ik verder te werken zodat ik ook deze belofte aan mezelf niet breek. 
          
          De reden voor mijn vertrek? First: neem dit aub helemaal niet persoonlijk! Jullie zijn stuk voor stuk fantastische mensen en ik heb hier vier van de meest geweldige jaren uit mijn leven beleefd. Ik ben enorm gegroeid in wie ik ben, en dat is hoofdzakelijk aan jullie te danken, so all the love to you guys! <3
          Waarom ik dan toch (tijdelijk) wegga? Ik ben op zoek naar mijn plaats in de maatschappij, in de wereld. In de tijd die ik hier doorgebracht heb, heb ik fantastische mensen leren kennen, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat in deze community een plaatsje voor mij was. Ik wil mijn zoektocht dus verderzetten, mij concentreren op nieuwe aspecten van het leven in de hoop uiteindelijk ergens te belanden waar ik mezelf kan zijn. 
          
          Ik had een hele speech in mijn hoofd, maar ik heb het gevoel dat hier helemaal niets van in huis gekomen is, hahahah. 
          
          Ik wil jullie (nog een laatste keer) bedanken voor de oneindige support hier in deze community. Dankzij jullie heb ik mezelf leren appreciëren, leren vertrouwen. Leren geloven in mezelf. Ik weet nu dat ik uiteindelijk wel ergens zal geraken, dat wat ik doe toch enigszins een nut heeft en dat ook ik een verschil kan maken. Ik heb geleerd dat er wel degelijk mensen zijn die met mij willen praten, gewoon om wie ik ben. Dat ik misschien toch niet zo'n outcast ben als ik zelf altijd ervaarde. 
          
          Blijf alsjeblieft trouw aan jezelf, hou van jezelf, wees trots op jezelf. Jullie zijn meer dan fantastische mensen. 
          
          Ik ben zeker niet aan het huilen, hoor. Hoe kom je erbij? 
          
          <3 <3 <3

Wat is het hier stil op Wattpad de laatste dagen! (Ja, ik geef toe: ook ik pleit schuldig aan deze stilte). 
          
          Om de boel even wat op te vrolijken deze vraag: 
          Wat wilde je graag worden toen je klein was? En daarbij verwacht ik meer dan een antwoord, haha!
          
          Mijn droomberoepen: 
          Mama, Ballerina, Juffrouw, Schrijfster (5-8 jaar)
          Modeontwerpster, Actrice, Regisseur, Scenarist, Zangeres, Leerkracht muziek (9-12 jaar)
          Stewardess, Architect, Schrijfster, Advocaat, Politie-agente (12-14 jaar)
          Advocaat, Psychologe, Leerkracht middelbaar,  Scenarist (15-17 jaar). 
          Momenteel heb ik geen idee wat ik wil gaan doen, maar ik weet wel dat ik me mezelf niet meer ga beperken. Ik ben tot meer in staat dan ik denk!
          Jij bent tot meer in staat dan je denkt!
          Onthoud dit, alsjeblieft 

Mijn paranormale historische fictie staat online! Wals der Herinneringen. Dans je mee doorheen de tijd? (I quite like this atypical project hehe) 
          
          Iedereen reïncarneert. Op Madeleines veertiende verjaardag is ze hoopvol om de herinneringen uit haar vorige leven terug te krijgen, om eruit te leren en eindelijk erbij te horen, maar niets is minder waar. Drie jaar later, wanneer de oorlog uitgebroken is, haar broers aan het front vechten en haar streek de enige in België is die nog niet bezet is door de Duitsers, heeft ze nog steeds geen herinneringen, buiten het onbehaaglijke gevoel dat er iets goed mis is. Ze besluit haar familie achter te laten, voor hun eigen veiligheid, en de enige regel rond reïncarnatie die bestaat te breken: ze gaat op zoek naar haar vorige leven. 
          
          
          Ik heb er lang over getwijfeld of ik het zou doen, maar ik heb uiteindelijk toch besloten om met dit verhaal mee te doen aan ONC. Bij deze, hihi. 
          
          Uploads zullen heel traag zijn (mijn excuses) mede dankzij school en andere projecten waar ik aan werk, (en dat is dus ook de reden dat ik hier amper nog online was hahah)  maar ik beloof wel dat ik probeer om telkens kwalitatieve hoofdstukken te plaatsen. 
          
          Honest question: hebben jullie liever dat verhalen sneller geüpload worden maar met eventuele spel- en grammaticale fouten, of trage uploads van hoofdstukken die grondig gecheckt en herschreven zijn? Ik heb me dat altijd afgevraagd, hahah. Ik persoonlijk kies voor kwaliteit boven kwantiteit!
          
          https://www.wattpad.com/1032397368-wals-der-herinneringen-voorwoord