Doğduğum ayın soğukluğu ile yaşıyorum yıllarca. Kasım. Kendini az az hissettiren soğuk. Acı, ama o acıyla harmanlanmayı bilen bir rüzgar. 

22yaşındayım. Hayatın zorlukları bir genci ne kadar yıpratırsa o kadar yıprandım. Sevdim. Aşık oldum. Ama her seferinde kaybettim. Mutluluğu yakıştıramadılar bana. Anlık sevincimi aylarımı mahvederek unutturdular. 

Mesafelerin aşkı bitirmeyeceğini öğrendim. Ben bitirmedim ama bitirildim. Unutuldum. Tekrar sevdim ardından. Yeniden. Yeniden mutlu olmayı hakettiğimi düşündüm. Ama olmadı. Yine çok gördüler. 

Acımı bile kursağımda bıraktılar. Yorgunluğumdan dahi anlamadılar. 

Hayat ,  ya bencil ya vicdansız ya da şımarık kimseler ile karşılaştırdı beni. Mutsuzluğum onlar sayesinde oldu. 

Ama artık yeniden mutlu olmaya başlayabilirim. Yeni bir hayat başlıyor benim için. Üniversite.. Benim için hayatın yeniden yazılması gibi bir şey. 
Yakında bir hikaye yazmaya başlayacağım. Ama önce gerekli bilgileri edinmem lazım. Yeteri sayı da kitap okuyup hayatımın geri kalanını yazmaya göre adapte etmem gerekiyor. Takipte kalın.. 

Erzurum -  Atatürk Üniversitesi... 


Trabzon ➰

13 Kasım ➰.