بعدِ تمام روزایی که اینجا، فارغ از دنیای واقعی کمی غرق تخیلات شدم و روحِ همیشه تشنهی تخیلم رو سیراب کردم، امروز و این لحظه انگاری که زمان خداحافظیه...
واتپد همون چیزی بود که همیشه بهش نیاز داشتم. اون به من زیباییای به نام "واندایرکشن" رو هدیه داد و لیام پین عزیزم رو کنج قلبم نشوند تا بهم دوست داشتنی بودن رو به همراه لویی نازنینم یاد بده :) واتپد بهم انسان های با استعداد و عزیزی رو معرفی کرد =] دوستای عزیزی که خیلی فرصت همصحبتی باهاشون رو نداشتم اما حتی کوتاه ترین مکالمه ها هم برام ارزشمند و شیرین بود..
تمام خاطره هایی که اینجا داشتم واسم عزیز و شیرینه. همه داستانهای زیبایی که خوندم با وجود کامل بودن یا ناتمام موندنشون، که معتقدم خیلی هاشون لایق این هستن که از طرف آدم های بیشتری خونده بشن ;)
تک تک شماها انسانهای زیبا، باارزش و بااستعداد و خوشقلبی هستید که معتقدم دنیا با وجود شماها میتونه جای زیباتری باشه و همیشه برای امید راهی هست. :)
این خونهی آبی هم همینجوری اینجا باقی میمونه شاید که روزی صاحبش دلش هوایی شد و فکر برگشت به سرش زد.
دوستتون دارم. ممنون برای همه چیز. مواظب ارزش هاتون باشید❤️
*بغل برای همگی
*دوباره میفرستم چون که نخواستم فرصت این آغوش رو از دست بدم D: