GeceninZeyNEpi
Bilmiyorum siz nasıl düşündünüz,ama her sözün bir hikayesi vardı bana göre.Her söz o binlerce kelimenin sadece birkaçının bir araya gelip mükemmelliği yakalaması için çekilen acılardı.Yaşanan aşklar,geçilen günler,tanışılan yüzler...Sonunda iki seçenek olurdu hep.Ya yanında olurdun ve nefes kadar sıradan olurdu o yüzler senin için,ya da zihninin tozlu kısımlarında unutulurlardı.Belki de acılarını gömerdin kalbine.Ama kalbin sendin.Gömdüğün her acı,bir gün köklenip sana ulaşacaktı. (Daire 14)