Herkese teşekkür ederiz. Bizim değerli okuyucularımız
Hepinize merhaba. Uzun bir ara değil miydi? Evet çok uzun bir araydı. Sizi özledim. Sizinle çok uzun vakitler geçirdim. Bu kitapla büyüdüm, bu kitapla geliştim. Yaşadım, eğlendim.
Bol bol güldük, bol bol heyecanlandık, bol bol acı çektik, bol bol acı çektirdik...
Ve bir türlü sona gelemedik. Evet hatalıyız, hatalıyım ancak bunu düzeltmek için elimden gelen sonu yazdım. Düşüncelerimi size sundum. Bir yazar olarak değil bir arkadaş olarak sadece son fikirlerimizi yazdık.
Neden mi biz diyorum? Çünkü Geceyarısı Leydisi, iki güzel ve yakın arkadaştan oluşan tek bir yazar. Ne ben onsuz yapabilirim ne o bensiz. İkimiz biriz ve Geceyarısı Leydisiyiz. Bu serüven bir edebiyat proje ödevinde birlikte harika bir hikaye yazmamızls başladı. Ve o 9. Sınıf gününden bu yana 2 ya da 3 yıl geçti. Ve bu serüveni burada noktalandırıyoruz. Şuana kadar bir gibi davrandık çünkü öyle hissettik ama sona geldiğimiz için bunu söylemek istedik.
Değerli okuyucalarım harika şeyler yaşadık. Güzel anlardı. Yorumlarda, hikayemizde buluştuk eğlendik. Ve şimdi bir sona geldik. Sonu güzel bitiremedik belki. Ama bitirdiğimiz için mutluyum. Çünkü bu hikayenin yarım kalması sizin sorularınız hep bizim içimizde kaldı. Kaç kez yazalım diye atıldık başaramadık ve en son buna karar verdik.
Hala bekleyen bize değer veren kardeşlerim, değerli okurlarım Artık sondayız. Umarım güzel geçmiştir günleriniz hikayeyi güzel hatırlarsınız. Biz çok güzel hatırlayacağız. Kalbimin en derünliklerinde en güzel anılardan birisi olarak kalıcak kalıcaksınız.
Çok hüzünlü son gerçekten ağlayabilirim
Kendinize dikkat edin yoldaşlarım
Her bitiş yeni bir başlangıçtır. Yeni başlangıçlarda görüşmek üzere demek isterdim ama bu gerçek bir son. Aklımdaki başlangıçlar size ulaşmayacak o yüzden bu sonda hepinize elveda diyoruz. Kendinize dikkat edin ve eğlenmeye devam edin.
Sevgiler, işkenceler, acılar, eğlenceler, duygular, kahkahalar ve saygılarla Geceyarısı Leydisi...
