Normalde Aras, Turan ve Rüzgar üçlüsünden birine bir mesaj attığımda anında dönerlerdi. İçime çöken sıkıntıyla üçünü de tek tek aramış, mesajlar atmıştım ama üçüde dönmemişlerdi. İçimdeki sıkıntı git gide büyüyordu.
`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°``°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`
"Gençler!" nefes nefese koşan Okan abiyi gördüm. Baya endişeli duruyordu.
"Noldu abi?" gibisinden sesler çıktı bizimkilerden. Benim içimdeki sıkıntı bütün vücuduma yayılmış, kaskatı yapmıştı beni.
"Rüzgar ve Aras..." gözlerim kapandı. Kalbim acıyla kasıldı bir anda. "...."
"........" dedikten sonra söylediği hiçbir şeyi algılayamamıştım. Yüzüne bakakaldım. Bütün algılarım kapanmıştı sanki.
`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°``°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`°`
Kiraz Ağacı, 14.bölüm.