Hayatımda hep görünür olmayı seçenlerden değildim. İçimde yaşar, içimde şekillendirir, bir başkasına değil kendime sunardım. Utanırdım yaşadıklarımdan, hissettiklerimden. Anlatmak ağır gelir, kaleme dökülürdü. Bir ağaçtı aslında bu. Ben diktim. Yazdıkça dallandı budaklandı. Kış geldi hüzün sardı, bahar geldi neşe saçtı. Bu ağaçtı gerçek olan. Gerçeği gösteren. Görmeye hazır olana gösteren...
Ben Gizem, DEÜ, lisans öğrencisiyim. 99 doğumluyum. Yazarım, dinlerim, okurum. Bazen de budalalık ederim :) yazdıklarım kendi savaşım. Ama başkasıyla değil, bizzat kendimle olan savaşım. Zihnimin içindeki o mahlukla olan sürecim beni itti buna. Ben de memnun kaldım... Severek yazarım, düşünürüm. Şimdi de hazırım paylaşmaya. Paylaştıkça çoğalalım.
Not:Fikirleriniz benim için önemlidir. Yorumlarda buluşalım. Sevgiler, Gizem...