Senden önce kendimi kaybolmuş gibi hissediyordum. Her yer karanlıktı ve bir daha asla güneş doğmayacaktı sanki içimde. Sonra sen geldin ve beni saklandığım o karanlık kuyudan çıkardın. Bana yeniden sevmeyi daha da önemlisi tekrardan güvenebilmeyi öğrettin. O kadar sıkı sarıldın ki bana, sanki yıllarca kaldık öyle. Ellerimi tuttuğun o ilk günden beri kalbim yalnızca senin için atıyor sevgilim.

Her sabah, seni severek yeni güne başlamanın verdiği mutluluk tarif edilemez sevgilim. Sanki yeni doğmuş bir bebek gibi hayata en başından başladım. Senden öncesi öylesine eksik ve manasız ki. Sensiz geçen senelerin acısını çıkarırcasına gözlerine dalıp, saatlerce güzel bir manzarayı izler gibi seyretmek istiyorum güzel yüzünü.

Sen benim kutup yıldızım gibisin. Ne zaman yolumu şaşırsam gökyüzüne bakıp da yönümü bulur gibi kalbimdeki sana bakarak doğru yola gidiyorum. Ne zaman kötü bir düşünce gelse aklıma hemen seni düşünüyorum. Birlikte geçireceğimiz o güzel hayatı, yenilerini ekleyeceğimiz eşsiz anılarımızı. Hayatımda olduğun sürece asla kaybolmayacağımı bilmek çok güzel bir his sevgilim.

Eskiden şiirler manasız gelirdi. Yağmur canımı sıkar, yeni doğan gün bir anlam ifade etmezdi. Şimdi senin varlığın başlı başına bir şiir, aşkın şair etti beni. Yağmurda seninle dans etmek, her yeni sabaha seninle uyanmak istiyorum sevgilim. Kalbinden daha konforlu hiçbir yerde bulunmamıştım bugüne kadar.

''Aşkın olduğu yеrdе yaşam da vardır." diyor Mahatma Gandhi. Senden önce ben yaşamıyormuşum meğer. Ne aldığım nefesin kıymeti varmış ne de yemeğimin tadı tuzu. Seninle birlikte yeniden doğdum, meğer hayat denilen şey çenendeki o mahcup gamzeymiş.