Ben, dünya üzerine düşmüş ve ardından renkleri etrafa saçılmış olan bir gökkuşağının yedi renginden sadece bir tanesiyim. Gökkuşağının dağılmış renklerini tekrardan toplayarak, zihnimin içerisinde bir köprü oluşturuyorum. Bu köprü, benim, yaşama tekrar tutunmamı sağlıyor. Yaşamımın acımasız ipleri canımı acıtıyor. Ve sürekli olarak bir şeylerden eksik kalıyorum. Fakat sürekli olarak orada kalıyorum. Çünkü: Ne olursa olsun, renklerini toplamış olduğum gökkuşağının, bana gülümsüyor oluşu gerçekten hoşuma gidiyor.


"Babalarınızın çocukları olmayı, ödeyeceksiniz çocuklarınıza siz: Kurtaracaksınız böylece geçmişi bütün!"
Friedrich Wilhelm Nietzsche