Kahit ayaw na wala naman akong magagawa eh...
kahit hindi na ko masaya sige lang kasi yun yung okay sakanila..
ano ba ako? Sino ba ko tostart with?
maayos naman sana ko kung manhid nalang talaga ako eh..
tulad ng sinasabi nila.. okay lang daw ako.. eh yun naman pala eh..
pero may hangganan din pala lahat.. kahit pasensiya mo mauubos...
kahit gusto mong lumaban..wala eh, na-disappoint na sila kaya whatever you try to do it will never be good enough...
kala ko ba okay lang maging "be yourself"?
bakit masakit parin ma-judge kung masaya ka sa ano ka man ngayon??
what's the point of proving yourself to them kung wala na agad sila tiwala sayo??? mas okay siguro kung magka-plastic ako?? is that what you want??
di ko kasi alam kung kaya ko eh.. parang sumisikip yung dibdib ko kapag sinusubukan kong ngumiti para masabi ng iba na"okay lang yan, yan pa!" ang saya pa nila. i don't know if they're really lifting me up or just plain sarcastic.
Ang saya lang na ang saya nila samantalang ikaw na dati nilang kasamang tumawa ay mag-isang umiiyak ngayon... :'''(
sana may UNDO key din ang life, para ung mga desisyon mo na walang ibang nadulot kundi sakit at pahirap madali mong makalimutan and just start anew....
well, a person like me can still hope :'