Ben küçük bir kız çocuğu olmadım hiç. Her zaman olduğumdan olgun gösterdim. Bedenimin aksine ruhumun asıl özelliklerini ise hep gizledim. Belki bu yüzden büyük bir çocuk oldum hep. Belki küçük bir bedene kapatılan ruhun fark edilmemesi için sürekli küçükmüş gibi davrandım. Bunu anlayabilmem için ruhumun biraz daha özgürleşmeye ihtiyacı var. Tıpkı herkesinki gibi...

Ruhlarınıza hapishane olarak kullanmayın bedenlerinizi. Öyleyse bile dışa yansıtmak zorunda olmadığınızın farkında olarak içinizi boyayabileceğinizi unutmayın. 

Ruhunuza farklı renkler giydirin. Sadece siz bilin isterseniz. Lakin onu tekdüze bir hayatla cezalandırmayın. İçiniz ortaçağda kalmasın...