,,

Şunu asla unutmayın; her şey bitmek için başlar, herkes bir gün gidebilmek için gelir.
           Sonuç değil süreçler ve süreçlerden alınan haz önemli. Juliet oyunun sonunda muhakkak ölür,Titanik kesinlikle batar,Asya hep Cemşit’i seçer ve Gülcan İbrahim’in çocuğunu alır. Sonu bilmek süreçlerden zevk almaya asla mani değil. Bir gün öleceğiz, ama yaşıyoruz. Yaşayacağız.

Topallayarak döndüğüm istasyonu bir zamanlar koşarak terketmiştim. Yolun gücünü hatırlarım, geçer.

Psikiyatrist Jung; "İyi bir şifacı yaralı olmalıdır. Yarası olmayan şifacı iyileştirici olamaz” der. “Sana büyük acılar vereceğim, çünkü senin büyük sevinçler yaşamanı istiyorum.” diye ekler Aruoba. Zirâ hayata 'aynı açıdan' değil 'aynı acıdan' bakmış olanlar anlaşabilir...

En uzun gece seni son kez çok sevdiğim ve bunu bilmediğim gecedir

"İnsan, en yakınından yenilir sevince."

Yoktun ve bana bundan daha büyük bir kötülük yapamazdın. Mesele o yola çıkmak değil hayat beni belki yine oraya vardırırdı mesele senin beni bir yola çıkarıp başka yere gitmendi. Yol göstermedin hiçbir şey söylemedin bir gün ansızın yok oldun. Hiç olmamışsın gibi seni insanlara anlatmaya çalıştığımda fark ettim yoktun ve bana bundan daha büyük bir kötülük yapamazdın. Merak ediyorum hiç ellerin cebinde yürürken gözlerinin dolduğu bir an oldu mu insana çaresizlik hissi en çok öyle anlarda vurur ya hani. Artık ağlamayacağım diye ellerim cebimde avcuma geçirdiğim tırnaklarım.. Neden göğe bakarak yürüdüm sanıyorsun onca zaman insan burada ağlamayayım diyerek geçer bazı yolları. "Zalimin zulmü mazlumun şefkatini yendi,sen yine yoktun."

Onlar seni anlamadılar. Ben beni anlamazken bile anladım seni, farkındalığı bıcak kesiği gibi kessin nefesini.
          Yanında olmana rağmen yanında olmayanlar. Yanımda olmasanda yanında oluşlarım, bu enayiliğimi cümle aleme roman diye anlatırım.

Gece yarısı karanlık bir bozkırda ışıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım,
          parası da pulu da yerin dibine batsın,sen bana ben sana hasret mi öleceğiz?
          O artık yok. Belki de hiç olmadı. Kapalı dükkana kira ödedik işte.
          ''Körün herkesle aynı manzarayı gördüğü yerdeyiz."
          ''Sakat bir attım, kimse kurşununu harcamadı bana.''
          ''Yokluğun, genç ölen insanlar gibi, hep aynı yaşta. Sen yaşlanmışsın gördüm, ben kendime bunu söyleyemem. Dedim benim seninle kırk kere fotoğrafım var, senin bundan kırk kere haberin yok.

Dünya aydınlıkmış.
          Yoku tüketip hiç yoktan başlayanlar anlayacaktır. Başladığı yerde bitirilip oraya daha güçlü dönenler anlayacaktır. Ucuz atlatanlar verilmiş sadakası olanlar anlayacaktır. Yüzünde ellerinde birsürü yaralar bırakılmış olanlar anlayacaktır. Yine de yarabandı istememiş olanlar anlayacaktır. Bütün cepte olanlar kenara itilenler nasılsa var olanlar başının çaresine bir şekilde bakmak zorunda kalanlar anlayacaktır. Son bir gayretle dünyanın en güzel mektubunu yazıp mektubu muhatabına okutamayanlar anlayacaktır. Kendi dertleri unutturulanlar hep daha fazla vermek zorunda kalanlar anlayacaktır. En sevdiği her şey elinden alınanlar elinden alınanlar yeterli görülmeyenler anlayacaktır. Kış günü buz gibi soğukta kalanlar yaz günü kan ter içinde bırakılanlar sırtı hiç sıvazlanmamışlar anlayacaktır. Olanı olmayanıyla yola çıkıp olanını da kaybedenler anlayacaktır. Hayat şunu dedirtiyor rüyamda seni gördüm hemen uyanmak istedim çünkü dünya aydınlıkmış. Olmayan şeyler zorlayınca da olmaz sonra olmaması o kadar güzel olur ki buna şaşıracaksınız.
          

Biliyorsun çok geç biliyorsun telafisi yok hiçbir anın. Biliyorsun orda gördün şurda sevdin burada kaybettin ve hiçbir keşke oraya götürmez tekrar. İmkanin olsa mümkün kılardın ama hiçbir imkan mümkün kılamaz artık. Eşyalarını al gülümsemelerini ağlamalarını ve söyleyemediklerini de. Söylediklerin kalmıştır söylediklerin hep kalır bir yerlerde. Bir ikindi bir gece bir akşam bir yokuşta bir sinema çıkışında emin ol hatırlanır. Hiçbir şey söylenmedi ve her şey bir o kadar söylendi.