Właśnie przeczytałam wszystkie Twoje wiersze i och... Chciałabym móc napisać, że są piękne, cudowne czy wspaniałe, ale nie mogę. Nie mogę, bo te słowa w żaden sposób ich nie oddają. To chyba dlatego, że odnoszą się do wielu rzeczy, nadając im łatkę czegoś dobrego czy wartościowego, często przekłamując rzeczywistość. Napisanie tego o Twoich pracach byłoby dla mnie... sztuczne.
Wyziera z nich taka piękna melancholia, momentami tęsknota, okraszona wrażliwością, uczuciami... To jest niesamowite.
Kiedyś usłyszałam, że każdy z nas nosi w sobie cząstkę sztuki, która próbuje wydostać się z nas poprzez wiersze, muzykę czy inne formy artystyczne. Czasem jednak jest tak, że ktoś cały jest sztuką. I mam wrażenie, że do Ciebie to określenie bardzo pasuje. Jesteś sztuką. Nie zapominaj o tym w dalszym życiu, proszę.
