HakimeKaplan

"Selamün aleyküm ben Ayşegül. Soracağım soruya lütfen dürüstçe cevap ver?" 
          	
          	Mesajıma cevap gelmesini bekleyemiyordum. Yataktan kalkıp bir o yana bir bu yana yürüdüm. Sonunda mesaj gelince tekrar oturdum. 
          	
          	"Aleyküm selam. Yalan söylemekten Allah'a sığınır, ondan korkarım. Buyur?"
          	
          	"O senmiydin?"
          	
          	Verdiği cevap çok hoşuma gitmişti. Bir müddet cevap gelmeyince tekrar yazdım.
          	
          	"Lütfen söyle sen misin?"
          	
          	"Vereceğim cevap sevdiğimin gönlünü kırmayacaksa söyleyim?"
          	
          	Mesajı okur okumaz telefon elimden düştü. Oydu. Evet oydu. İnanamıyordum. Hiçbir şey yazamıyordum. Mesajı tekrar tekrar ve daha çok tekrar ederek okudum. Sevdiğimin gönlü demişti. Oydu evet. Zeynep'e sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Zeynep'te benimle birlikte ağlıyordu. Tekrar gelen mesaj sesiyle irkildim ve heyecanla telefonu açtım. 
          	
          	"Ağlama.."
          	
          	Allah'ım. Allah'ım bu senin lutfundan başka birşey değildir. Ağladığımı nerden biliyordu? Ne yapacağımı şaşırmış bir şekilde Zeynep'e bakıyordum. Gözlerinden yaşlar akarken yüzünde kocaman gülümseme vardı. Tekrar sarıldım ona.  Ve yine gelen mesaj sesi...
          	
          	"Evet. Gönlümü, gönlüne emanet eden bendim." 
          	
          	
          	
          	https://www.wattpad.com/story/265782327?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_reading&wp_page=reading&wp_uname=HakimeKaplan&wp_originator=a%2FxbEjqipRzQnvDwgsdua7cDT4Ni76zOATbi4UGI4XVWnehvzM3O3mz72P2iilyQkymQsmOuB34%2BiMMQlQj0uh38govHzg4jHr13A%2F%2FOJnAauRXONcxEVXrhtdqFR5jR

1lives1

Merhaba umarım rahatsız etmiyorum dur bu kitaba  bi şans verebilirseniz çok sevinirim iyi okumalar dilerim 
          
             https://www.wattpad.com/story/93246464?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=1lives1&wp_originator=uNxUdnmTvq3e13P7spvMPnbrrF%2BJKA21NrszzYOqd54aCJXFaxN2K4zCJA44%2FT9wb5GlYPkYwTF2UE2XRBiqK9WnbxviD1pEP6oRYz%2FCx3iIBsJI1I3DAyJUVe%2Bnf%2F9U

HakimeKaplan

"Selamün aleyküm ben Ayşegül. Soracağım soruya lütfen dürüstçe cevap ver?" 
          
          Mesajıma cevap gelmesini bekleyemiyordum. Yataktan kalkıp bir o yana bir bu yana yürüdüm. Sonunda mesaj gelince tekrar oturdum. 
          
          "Aleyküm selam. Yalan söylemekten Allah'a sığınır, ondan korkarım. Buyur?"
          
          "O senmiydin?"
          
          Verdiği cevap çok hoşuma gitmişti. Bir müddet cevap gelmeyince tekrar yazdım.
          
          "Lütfen söyle sen misin?"
          
          "Vereceğim cevap sevdiğimin gönlünü kırmayacaksa söyleyim?"
          
          Mesajı okur okumaz telefon elimden düştü. Oydu. Evet oydu. İnanamıyordum. Hiçbir şey yazamıyordum. Mesajı tekrar tekrar ve daha çok tekrar ederek okudum. Sevdiğimin gönlü demişti. Oydu evet. Zeynep'e sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Zeynep'te benimle birlikte ağlıyordu. Tekrar gelen mesaj sesiyle irkildim ve heyecanla telefonu açtım. 
          
          "Ağlama.."
          
          Allah'ım. Allah'ım bu senin lutfundan başka birşey değildir. Ağladığımı nerden biliyordu? Ne yapacağımı şaşırmış bir şekilde Zeynep'e bakıyordum. Gözlerinden yaşlar akarken yüzünde kocaman gülümseme vardı. Tekrar sarıldım ona.  Ve yine gelen mesaj sesi...
          
          "Evet. Gönlümü, gönlüne emanet eden bendim." 
          
          
          
          https://www.wattpad.com/story/265782327?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_reading&wp_page=reading&wp_uname=HakimeKaplan&wp_originator=a%2FxbEjqipRzQnvDwgsdua7cDT4Ni76zOATbi4UGI4XVWnehvzM3O3mz72P2iilyQkymQsmOuB34%2BiMMQlQj0uh38govHzg4jHr13A%2F%2FOJnAauRXONcxEVXrhtdqFR5jR

HakimeKaplan

"Bittim dediğim anda yeniden doğdum sayende...
          Ey yar nerdesin...
          Sende benim sana ettiğim gibi dua ediyormusun bana? 
          Ya da özlüyormusun sende..
          Ben özlüyorum galiba..
          Güzel yüreğinden dökülen cümleleri..
           Kimsin bilmeden, nerdesin bilmeden, seni özlemle bekliyorum..
          Ey nasibim olmanı dilediğim insan, söyler misin bana, ismini bile bilmediği  birini severmi insan ?
          Hiç görmediği birini özler mi? 
          Alın yazım olmanı diliyor, seni bekliyorum..
          Sözlerini, şiir ve cümlelerini, harama değdirmediğin gibi temiz gel bana yarim...
          Haram olanı sokmayalım aramıza...
          Sevdamız helalinden olsun, özlemle beklediğim...
          Helalinden olsunki Rabb'im razı olsun, yüreğimi saran yarim...
          
          Yazdıkça rahatlıyordum. İçimde tarif edemeyeceğim his vardı. Görmek istiyordum onu. Kim olduğunu bilmek, zamanımı onunla geçirmek istiyordum. Gelseydi artık.. Allah'ın izniyle gelip, isteseydi beni. 
          
          Pencereden Zeynep'in koşarak bize geldiğini gördüğümde, yerimden kalkıp aşağı koştum. Beni gören ailem telaşlanıp peşimden gelmişti. Gelen kişinin Zeynep olduğunu görünce rahatlayıp tekrar üst kata çıkmışlardı. Zeynep nefes nefese kalmış, içeri girip koltuğa oturmuştu. Ona bir bardak su getirmek için mutfağa giderken söyledikleri ile yerimde kalakalmıştım
          
          "Geldi Ayşegül, o geldi. İnanılmaz bir şey değil mi?" 
          
          Aklıma az önce yazdığım yazı geliyor Zeynep'in bu söyledikleriyle birleştirince bir tuhaf oluyordum. 
          
          "Kim geldi Zeynep?" Diye sordum merakla. Heyecandan nefesim kesiliyordu. 
          
          "O işte. Ömer Faruk."
          
          
          
          
          Desteklerinizi esirgemeyin lütfen ☺️
          
          
          https://www.wattpad.com/story/265782327?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_reading&wp_page=reading&wp_uname=HakimeKaplan&wp_originator=L98FZNPmkuOFTDfVBwR%2BzqlInbQV%2FNQSOGeQMsk4gP5i5XzOLTuDfjn48oV54XEnSb3FPey4WWbrzt%2FMvL3fvOr1iOY4%2Brm8AFy%2BWouptM1ramCrJFr1Mjw%2F%2Fboo6gVT

HakimeKaplan

"Bir kez olsun kimsenin elini tutmadan.. Ahirete kadar tutup bırakmayacağım ellerini."
          
          Nede güzel dökülmüş yüreğindeki sözler. Sevgi buydu aslında. İncitmeden sevmeliydi insan. Öyle bir sevmeliydi ki o sevgi onları ahirette bile bir araya getirebilmeliydi. Bu düşünceler arasında dalmış bahçedeki çiçekleri izliyordum.
          
          "İnşallah kimin için yazılmışsa bu şiir sahibine ulaşır." Diye dua ettim içimden. Kalpten yazılan bunca güzel söz heba olmamalı. Ne kadar zaman oldu bahçede oturalı farkında değildim ama öğle ezanı okunmaya başlamıştı.  Oturduğum banktan kalkıp kursun mescidine gittim. Abdestimi aldıktan sonra namazımı kıldım. Dua etmek istiyordum. Şimdiye kadar hiç bir zaman etmediğim bu duayı bugün okuduğum bir kaç satırlık şiir etmeme vesile olmuştu.
          
          "Allah'ım öyle bir eş nasip et ki bana, bu Dünya'da bir birimizin dinini tamamlayalım ve öyle güzel bir evlilik nasip et ki, ölüm bile ayıramasın bizi. Umudumuz ahiret olsun rabbim. Amin."
          
               Fikirleriniz benim için gerçekten çok önemli  desteklerinizi bekliyorum.
          
                      https://www.wattpad.com/story/265782327-helal-sevdam