Bir gezgin düşünün, her kitapta kendine ait birşeyler bulmaya çalışan. Bulduğu an, o parçayı alıp soğuk kütüphanesine ekleyen. Acemi kalemini, sürekli yeni fikirlerle oynatan, ama bir türlü tutturamayan. Yeniden, gözünde canlandırdığı saklı dünyasına küçük dokunuşlar yapan gezgin, hiç pes etmeyerek yolunu çizmeye devam ediyor. Kendine ayrılan yolları tercih etmeyen gezgin, her zamam aynı şeyi mırıldanıyor, " Uçurtma benim pusulam, bana ayrılan yol değil benim ayırdığım yol önemli. "

Gezgin, kalemini oynattığı an bir yıldız kayıyor umutla. Ve her yer yıldız, küçük dilek şişesine ekleniyor. Ben, o gezginim yolunu buluncaya kadar pes etmeyecek gezgin...