Benim kitap tutkum, okyanusa aşık bir minik bir serçenin, her şeyi bilerek o okyanusun içini bir kere bile görme isteğiyle dolup taşması, ardından o okyanusa her şeye rağmen atlamasıydı. 
Ben de biliyordum aslında, kaybolacağımı, tüm ruhumu paragrafların her bir harfine teker teker bulaştıracağımı...
Ama benim ki de öyle bir tutkuydu işte, bile bile ateşe yürümek, çıkmak için ufacık bir saniye bile uğraşmamak... 
Yazmak benim için nefes almaksa, okumakta bu hayata devam etmek için gerekli tüm enerjimi sağlıyordu...