Kitapların ışık tuttuğu müziğin yalnız bırakmadığı uzun ve taşlı yolda yavaşça yürüyorum.Anı yaşamaya çalışarak ilerliyorum.Elimde olsa olduğum yerde kalıp,çadır kurar ve orada yaşarım,çünkü zamanın daha fazla ilerlemesini istemiyorum.İnanıyorum ki zaman ilerledikçe canlılar daha kötü olacak.Tıpkı gökyüzüne bakınca sadece birkaç yıldızın görünmesi gibi...