@Hawicchi
Kiedy nowy rozdział Opowieści z dworu elfów?
@ Nocna_Czytelniczka jak znajdę wolną chwilę, żeby nad nim usiąść i przetłumaczyć, bo to jednak czasochłonne, jeśli chce się zrobić to dobrze. Ale na pewno się pojawi, mam zapisane jeszcze dwa fragmenty do przetłumaczenia.
Sup
Jestem tutaj, aby napisać coś o serii książek, którą napisałaś.
Zacznę od tego, że jest to tylko i wyłącznie moja opinia oraz nikomu nie rozkazuję, by myślał podobnie!
Z góry dopowiem, że odniosę się do pierwszych 3 części.
Na wattpadzie jestem od 4-5 lat i jeśli mam być szczery, to jesteś jedną z osób, które mogę już z góry szanować za napisanie serii, gdzie protagonista z części pierwszej ma rodzinę. Nie zbyt często da się spotkać, aby dziecko protagonisty było już dorosłe, a tym bardziej samo miało już swoje potomstwo (a przynajmniej ja z takimi książkami spotykałem się bardzo rzadko, niemalże w ogóle).
- Aby ich uniknąć, zjedź na sam dół :)
| SPOJLERY!! |
Co do moich wrażeń, uśmiechałem się najbardziej w pierwszych dwóch częściach. Brakowało mi jednak rozpisania rozwijających się relacji pomiędzy bohaterami. Chociażby wtedy, gdy syn Kakashi'ego nagle obudził się, tuląc z Gaarą, gdy jeszcze kilka zdań wcześniej się poznawali. Mam wrażenie, że zaszło to po prostu.. za szybko? Jak dla mnie można poświęcić przynajmniej jeden/pół rozdziału na krótkie opisanie tego, co się zmieniało w ich relacjach. Dobrze, że dodałaś w 3 części wspomnienie, jak rozpoczął się romans Kuramaru (Jeśli pomyliłam imiona, to wybacz) i Gaary. Podobna była sytuacja z córką Piątego Hokage oraz jej męża. Nagle ma z nim dziecko, aczkolwiek jeszcze rozdział wcześniej nie wiedziała, czy ma ten jakiekolwiek szanse. Da się to zrozumieć, jednak tak jak poprzednio, to poświęciłbym przynajmniej kawałek rozdziału na opisanie zmian.
W pierwszej części można również rozwinąć temat artefaktów, gdyż były jedynie o nich wspominki. Równie dobrze można zrobić krótki rozdział o jego wyprawie lub o szczegółach rozmowy Kakashi'ego oraz Minato, gdzie byłoby o nich więcej wspomniane czy bardziej opisane.
@ naivetyy Hej, dziękuję bardzo za opinię! Fakt, dużo rzeczy nie dopowiedziałam, bo z reguły wychodziłam z założenia, że ,,to wyjaśnię później" i o tym zapomniałam, A potem już mi nie pasowało, żeby to gdzieś wepchnąć. Stąd też właśnie te dodatkowe opowiadania (których opinii też z chęcią wysłucham!) i kilka otwartych draftów, które mam na komputerze i które czekają na zakończenie i publikacje (tak, rozgrzebalam kolejnego potomka, to było silniejsze ode mnie, ale mam też coś co nie skupia się na klanie Hatake aż tak bezpośrednio, jednak mieści się w tym moim własnym kanonie).
Co do potomków, nie do końca jestem pewna jak do tego doszło, po prostu kończąc jedną historię w głowie paliła mi się lampka ,,No ale przecież młody też będzie miał problemy!" i tak szło dalej. Młody, bo Kuramaru jest moją ulubioną postacią i to z nim najbardziej nie mogłam się rozstać.
Dziękuję za poświęcony czas!
Pomimo wszystkiego, to najbardziej brakowało mi w książce wspomnienia o przeszłości Hatake (tego, co jest już za siwy na wszystko). Obito, Rin - jak dobrze wiemy, to chłopak ma koszmary o "śmierci" Obito i samobójstwie Rin. Brakowało mi tego cierpienia, które zostało zapomniane po 1 części. Pomimo tego, że w następnych częściach było w większości o reszcie jego rodziny, to z ochotą przeczytałbym krótkie zdania, które przypominają nam o bolesnej części życia chłopaka.
Cieszy mnie to, że zrobiłaś dodatkową książkę, gdzie tłumaczysz niektóre rzeczy. Nie jestem jednak w stanie przyjąć jej jako kontynuację głównej fabuły, a raczej jej dopełnienie, więc pominąłem ocenę tego opowiadania (mogę w wolnym czasie również wypowiedzieć się na jej temat, jeśli autorka jest zainteresowana).
| STREFA BEZ SPOJLERÓW |
Pomimo wszystkiego, to polecam serię do przeczytania! Jest według mnie dosyć ciekawa, a jeśli interesują was relacje międzywojenne, rozstania, to jest to raczej książka dla właśnie takich czytelników!
Moim zdaniem książka jest interesującą odskocznią od głównej fabuły, jednak nie byłbym zainteresowany w obejrzeniu m.in ekranizacji. Podoba mi się forma książkowa, jednak wydaje mi się, że nie jest ona odpowiednia, by być w formie filmu.
Ostateczna ocena: Bardzo dobra, ma potencjał, jednak warto bardziej rozwinąć fabułę.