İyi akşamlar...
Aslında asla pes etmeyeceğim diyorduk ama olmayacak galiba...
Çok istiyordum hikâye yazmayı, gerçekten çok... çok istiyordum. Ama, hayatımda yaptığım en büyük hatayı yaparak babama söyledim ve... tahmin ediyorsunuzdur. Dalga geçti. Ben telefonu böyle şeyler için almadım, geri döndüğümüzde bak ne yapıyorum vb. Şeyler. Babamı çok seviyorum ama... Beni ciddiye almaması fazlaca üzüyor beni. Bir şey söylemeyeceğim dedim de yapamıyorum artık. Çok yoruldum. Ergenlik denilen şey yüzünden mi bilemiyorum. Annem bana güvenmiyor, babam benden razı değil, kız kardeşim epilepsi, diğer kız kardeşim daha çok küçük ve anneme yardım zar zor ediyorum. Belki bunlarla beraber yapabilirim ama bu kadar güçlü değilim. İşin aslı, ben güçlü bile değilim.
Belki bir gün tekrar dönerim ama bunun... yakın bir zamanda olması imkansız. Oysa o kadar çok kurgu vardı ki kafamda.
Neyse; tek söyleyeceğim, kapatmayacağım ama sileceğim uygulamayı. Tıpkı instagramı silmek istediğim gibi, bunu da sileceğim.
Bu biraz içimi dökmek oldu. Beni tanıyan ve okuyan pek kimse yoktur ama yine de söylemek istedim. Dünden beri yeterince duygusalım. Birazcık dahadan bir şey olmaz.
Özür diliyorum nedensizce. Galiba kendimden diliyorum bu özrü, bilemiyorum...
Herkes kendine çok iyi baksın. Allah'a emanet olun...
