Bazı şeyler beni cidden yormaya başladı. Üzerimdeki aile baskısından bıktım artık cidden...
Tek istediğim okuyup bu ülkeden ayrılmak, kendime yeni bir hayat kurmak.
Beni bu hayata bağlayan şeyler sanal arkadaşlarım ve idollerim. Ama şu işe bakın ki beni mutlu eden şeyler yanımda değil. Hiç birine dokunamıyorum, sarılamıyorum, öpemiyorum veya göremiyorum bile. Bazen sadece tek isteğim Eunwoo ile dertleşmek oluyor, o beni hayata bağlayan idol. En azından onu 100 metre öteden görmek ve bağıra bağıra hayranı olduğumu söylemek, beni hayata bağladığını söylemek istiyorum. Ama bu imkansız bir şey...
Her gece gelecek kaygısını düşünerek ağlamak istemiyorum ben. Her gün saatlerce çalışmak, okul denen o lanet yere gitmek, ailemin sürekli bana başka yapmasından bıktım...
