Küçük bir veda, belki yeni bir başlangıcın habercisi...
Bugün Kırmızı Çiçek ve Cam Kalp, Kurşun Gölge isimli iki hikayeme veda ediyorum. Almina’nın çiçek gibi büyüyüşüne, Toemon’un sessiz savaşına... Elena’nın dalgalarla boğuşan kalbine, Alex’in gölgeler içinde parlayan sadakatine... bir süreliğine ara vermem gerekiyor.
Onları kaldırmak kolay olmadı. Her bir sahneye kalbimi koymuştum. Ama bazen bazı hikayeler dinlenmeyi hak eder. Belki bir gün, daha güçlü, daha derin bir anlatımla geri dönerler. Belki bambaşka karakterler doğar içlerinden.
Destek olan herkese teşekkür ederim. Söz veremem ama belki bir gün, bu hikayeler yeniden yeşerir.
