Hilal

KAYIP ZİNCİR- İnsanoğlu yeryüzüne ilk kanlı tohumlarını ekmeye başladıktan sonra toplu cehennemler oluştu. Aralarında kaynayan adaleti de bölüşüp sömürdüler. Ve insanoğlundan sonra adalet bile eski kutsallığını kuşanamadı. Onun için savaşanların kaderini avucuna aldı; çürüttü ve kollarını kopartıp kanat vaadetti. Ama bu savaştan geriye kolsuz, kanatsız, çürük hayatlardan başka bir şey kalmadı. Ve böylece adalet de insanoğlunun kınadığı yolundan yürüdü...

İhtiyacım vardı;
          Nefese,
          İyi hissetmeye.
          Sen;
          Nefesim,
          İyi hissettirenim.
          
          (Yazı şahsıma aittir.)
          

Yorgundu,
          Yorgundum.
          Yoruyordu;
          İnanmak,
          Yaşamak.
          Yoruyordu yorulmak.
          
          (Yazı şahsıma aittir.)