Hilal Asya

"Nefes aldığın şehir ne kadar şanslı.
           Kimbilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır."

Kendini kurtar, boğulursan da en azından kıyıya doğru gittiğini bilirek ölürsün.
          

"Bunca gündoğumuna rağmen,
          Nasıl da buruk bitiyor bir şeyler..."

İçimden, çocukça bir duyuşla
          "büyüklere küsüm"
          demek geçti.
          
          __

Sormuşlar Şair'e:
                             " Bu hayatta ki en büyük yokluk nedir?"
          Şair acı bir tebessümle cevaplamış:
                             " Varlığına alıştığımız bir insanın yokluğudur..." 

Özᥣᥱmᥱk, ᥒᥱ dᥱrιᥒ dᥙყgᥙ böყᥣᥱ.
          Özᥣᥱmᥱk, ᥒᥱ ᥙzᥙᥒ mᥱsᥲfᥱ...  

Görünmez bir mezarlıktır zaman..