Bi çocuğu deliler gibi sevip sonra ondan soğumak istemek... Çünkü artık sana iyi gelmiyodur. Ona baktığında artık o heyecan yoktur içinde. Kendi kendine dersin ki "Ben bu çocuğu harbiden seviyo muyum?" ama bunları demene rağmen bi tarafın az da olsa seviyodur onu belki sevmiyodur ama onu sevmek alışkanlık olmuştur çünkü yıllardır onu düşünüp yiyip,içip,yatmışsın...İlk başta canın yanar herkese dersin ki "Unuttum artık. Sevmiyorum onu." Ama normalde onu sevmemek ondan soğumak için o kadar çaba sarf edersin ki onu görmemek için herşeyi yaparsın. Sonra yavaş yavaş instagramda onu kontrol etmeyi bırakırsın hatta takipten çıkarsın bu yaptığına sen bile şaşırırsın ama sonra bi gün gelir onu unutursun gerçekten unutursun yanında onun sohbeti açıldığında sanki onu o denli sevdiğin aklına gelmez çünkü gerçekten unutmuşsundur,onu gördüğünde heyecanlanmazsın çünkü artık gerçekten sevmiyosundur. Sonra bi gün ya bi an aklına çok kısada olsa gelir düşünmeye başlarsın sonra dersin ki "Evet ben onu unuttum. İyiki unuttum çünkü o zamanlar gözüm onunla boyandı ve bana iyi gelmediğini anlayamamıştım."
Ve bunları yaşayan ben iyi bi şekilde hayatına onsuz,huzurlu,mutlu devam eder...
