Uzun zamandır yazamadım. Belki öylesine merak edip bakan olursa kısaca anlatayım.
Nasıl olduysa biraz fazla gayret edip Eylül ve Ekim aylarında gereken saatten çok çalışıp Kasım ayına aktarmışım.
Bu arada ben öyle haftanın her günü çalışan biri değilim.
Fabrika da çalışıyorum. Araba için plastik ve metal parçalar üretiliyor bize geliyor. Bizde içlerinden iyi olanları seçip yeniden gönderiyoruz.
Geçen ay hevesli hevesli çalışırken ustabaşı yanıma gelip Hülya evde kalman lazım dedi. Baştan sevindim. Yaşasın diye.
Ama sonra evde yapacak işler bitti.
Dolaplar, kapılar ve camlar. Bütün evi kırkladım.
Tam iş yerinden arayıp gel dediler diye evin içinde hoplayıp zıplarken ne oldu ?
Ne olsun kız?
Yaptığım test çift çizgi oldu.
Bir teste baktım,bir kızıma baktım. "Ama olmaz ki dedim ben işe gidecektim. "
Hayaller ve hayatlar. Hepinizin aklına Ablam 50 yaşında hey maşallah gibi cümleler geldi değil mi?
Çok fesatsınız.
Gerçi bende ilk öyle anlardım. Yalnız değilsiniz.
Olay şu ki kızım hastanede laboratuvar da çalışıyor. Ve sağ olsun evimize nur topu gibi korona virüsü getirdi.
Baştan bilemedik tabi. Sarılıp siyah kalp bakarken ,mikrobu aldığımı.
Yani şimdi yorgan döşek yatıyorum.
Rabbim herkese şifalar versin. Içinde bana da. O yüzden lütfen kendinize çok iyi bakın.
Temizlik miş, yemek miş, iş miş boş verin.
Her şey olur. Her şey düzelir .
Canınıza gözünüz gibi bakın . Seviyorum sizleri. ❤️❤️