Ik weet dat ik al een hele periode niet meer actief ben geweest en ik weet niet hoe snel daar verandering in gaat komen. Af en toe kom ik echter wel eens op de site piepen om te kijken wat er zoal gebeurt. Dus hoi, als je dit ziet!
Waarom ik dit hier vlug eventjes schrijf, is omdat ik zojuist Het Meisje Dat Pijn Liefhad offline heb gezet. Ik heb dit verhaal lang geleden geschreven toen ik nog half in een donkere periode zat en door mijn gedachten en gevoelens te verwerken in een fictief verhaal ben ik eruit kunnen klimmen! Dus hoera!
Dat wil niet zeggen dat het verstandig was om het "zonder toezicht" hierop te plaatsen - en vooral - te laten staan. Ik heb "toen", al enkele jaren geleden, immers al mijn donkere gedachten in het verhaal gegoten, en er een hoopvol maar wellicht wat kinderlijk einde aan gebreid om mezelf moed te geven om verder te gaan met uit het dieptepunt te klimmen. En ik vertel mezelf graag dat ik enkele Wattpadders (hoi hoi) ook een hart onder de riem heb gestoken met mijn woorden, al is het maar een klein beetje.
Dat gezegd zijnde. In mijn meldingen, die ik (on)regelmatig check, kon ik zien dat mensen nog altijd uitkwamen bij HMDPL, en er al dan niet aan begonnen. En het begon aan me te knagen dat deze mensen (hoogstwaarschijnlijk) doelbewust naar deze specifieke tags zochten, werken zochten die al dan niet triggerend konden zijn. En ik denk niet dat ik ervoor verantwoordelijk wil zijn dat mensen dieper een zwart gat ingeduwd worden door over dingen te lezen die als een trigger werken. Ik weet dat dat bij mij zo gebeurd is, en dat wens ik niemand anders toe.
Dus. Misschien plaats ik het ooit weer, misschien herschrijf ik het om wat subtieler te zijn, wat minder deprimerend. Wie weet. Maar zolang ik niet kan garanderen dat ik op Wattpad aanwezig zal zijn om af en toe contact te houden met de lezers, laat ik het offline staan.
En daarmee sluit ik mijn veel te dramatische melding af. Groetjes van dit badeendje en tot wie weet wanneer <3
