Gözlerime bakarken yok oluyorum
Yorgun, bitkin, ölmüş
Hayat ağır gelmişti
Taşıyamadım, yok oldum
Kimse sormadı
Ne beni, ne de yaşadıklarımı
Kimse anlamadı
Ne beni, ne yaşadıklarımı
Rüzgar gözyaşlarımı kurutuyordu
Tadını almıştım ama gözyaşlarımın
Ruhum acı içinde kıvranıyor
Kimse anlamadı
Ne beni, ne kıvranışlarımı
Hasta mıydım?
Yorulmuştum
Kalabalığın içine dalmıştım
Kalabalıktan çok yalnızlığı tadıyorum
Nerede benim hayatım?
Beni anlamaya çalışmadılar
Ben bile beni anlamadı
Ne saçmaydı ağlamam
Faydası yoktu, zararı yoktu
Elimde haplarla oturup ağladım
Faydası vardı, zararıda vardı
Yorulmuş bedenimi sürüdüm
Ölüme gittim
Ama kimse anlamadı
Ne beni, ne ağlayışlarımı
Rengim, gözlerim, sesim
Kısa sürede ne kadar değişmiştim
Nefes alacak gücüm kalmamıştı
Kalbime çekiçle vurdular
Kimse anlamadı
Ne beni, ne kalbimi
Canım yanıyordu ama elimde ipim
Kendim mi yapıyordum?
Geçmiyor, geçmeyecekti.