Honey Mochi

အမြင့်ဆုံးရောက်မှရိုက်ချခံရတဲ့ နာကျင်မှုက ဘာနဲ့မှဖြေလို့မရတဲ့တရား။ ပေါက်ကွဲချင်တိုင်းပေါက်ကွဲလို့မရတဲ့ဘဝမှာ အဖော်တွေဖြစ်တဲ့ မျက်ရည်တောင် ခမ်းကုန်ပြီထင်
          
          ကဲ ငါအခုဘယ်သူ့ကိုမုန်းရမလဲ...
          ဘယ်ကစတာလဲ...

ချစ်တဲ့ နိုဝင်ဘာ
          လွမ်းရတဲ့ အစ်ကို 
          
          မြောက်အရပ်ကဖြေးညှင်းစွာတိုက်ခက်တဲ့လေနုနုလေးတွေက အစ်ကို့ ရဲ့အငွေအသက်တွေပါနေသလို အေးချမ်းနေတယ်။ 
          အေးချမ်းရာလေးဟာ ဘယ်အရောင်အဆင်းတွေနဲ့ပြည့်စုံနေမလဲမသိတဲ့ အိပ်ရာနုနုပေါ်က မြတ်နိုးစရာဖြစ်တည်မှုလေး။ 
          မနက်စာ စားချိန်ကျော်ပြီး လမင်းကြီးထွက်လာတဲ့အချိန်ထိ ထိုအိပ်ရာနုနုပေါ်က မြတ်နိုးစရာလူသားလေးက ဂရောက်ဂယက် အိမ်မတ်တွေနဲ့ နပန်းလုံးနေဆဲ။ 
          ပြင်ပလေမဝင်နိုင်တဲ့ မြတ်နိုးစရာလူသားလေးရှိနေတဲ့အခန်းထဲမှာ နွေးထွေးမှုနဲ့ ကြင်နာမှုတွေဟာလဲ သူ့ထက်ငါအရင်ဘယ်သူကပိုကြောင်းပြိုင်နေကျတယ်။ 
          ပထမဆုံးနှင်းကျတဲ့အချိန်ကို စောင့်ကြည့်ရင်း မိုးလင်းသွားပြန်ပြီထင်တယ်။ အပူအပင်ကင်းစွာ‌ အေးအေးချမ်းချမ်းအိပ်ဆက်နေဆဲ။ 
          ဘယ်အရောင်တွေနဲ့ ပြည့်စုံနေမလဲမသိတဲ့ အခန်းထဲက စောင်ပုံထဲမှာ ခေါင်းမှလွဲကျန်တာအားလုံး လုံခြုံနေတဲ့ ထိုလူသားဟာ အမြင်နဲ့မဟုတ်ပဲ အတွေးထဲမှာတောင် ရင်နှင့်အမျှချစ်ရသောပဲ။ လွမ်းနေရတဲ့ မျက်နှာဖူးဖူးလေးကို လာပြပါဦးအစ်ကို 

Vote​ေလး​ေတြတြက္​​ေက်းဇူးပါငယ္​​ေရ...♥