سلام سلام
حدودا ۲۰ روز پیش من به این چالش دعوت شدم، ولی خب هنوز زیاد نتونستم تو واتپد خودمو جا کنم، اما چون خواهرم دعوتم کرده و نمیشه رد کرد، here we go:
هفت تا دلیل که چرا واتپد بهم حس خوبی میده:
۱) من از ۱۲ سالگی تا الان که ۲۲ سالمه توی این پلتفرم فعال بودم (دو سال وقفه افتاد سر کنکور)، به خاطر همین اینجا یه جورایی حس خونه بهم میده و با کلی از داستانای اینجا زندگی کردم.
۲) از خوندن تراوشات ذهن بقیه و دیدن خلاقیتشون تو داستان نویسی خیلی لذت میبرم.
۳) اینکه میتونم داستانهایی که خودم مینویسم رو به اشتراک بذارم و به جز خودم آدمهای دیگهای هم داستانهامو بخونن حس خوبی بهم میده.
۴) من خیلی بیشتر از اونی که فکرشو میکردم از واتپد و فضاش و آدماش و داستاناش چیز میز یاد گرفتم.
۵) آشنا شدن با واتپد این شجاعت رو بهم داد که خودمم بنویسم، تا قبل از اون از دست به قلم شدن میترسیدم.
۶) تو یه بازه زمانی غرق شدن تو داستانهای واتپد حالم رو خیلی بهتر کرد.
۷) اینجا ترس از قضاوت شدن وجود نداره و آدم خیلی راحت میتونه خودش باشه و افکارش رو با بقیه به اشتراک بذاره.
هفت تا دلیل که چرا واتپد بهم حس بدی میده:
۱) این تقصیر واتپد نیست، ولی اینکه هنوز نتونستم به اون صورت با شخصی توی واتپد ارتباط بگیرم.
۲) دیدن اورریتد بودن یه سری کتابها که از لحاظ ادبی و داستانی اونقدر خوب نیستن و آندرریتد بودن یه سری داستانها که واقعا خوبن.
۳) دیدن اینکه یه سری کتابها صرفا به خاطر اسمات داشتن ویو بالا دارن در صورتی که محتواشون واقعا صفره.
۴) محدودیتهایی که واتپد اضافه کرده و دستمون رو تو کتاب خوندن بسته واقعا عصبیم میکنن.
۵) اینم تقصیر واتپد نیست، ولی فیلتر بودنش خیلی اعصاب خورد کنه.
۶) محدودیت سنی نداشتن و اینکه هرکی تو هر سنی به همه نوع محتوا دسترسی داره یکم جو رو ترسناک میکنه.
۷) اینم باز تقصیر واتپد نیست ولی اینکه یه سری از داستانهای مورد علاقم هیچوقت تموم نشدن.
سلام سلام
حدودا ۲۰ روز پیش من به این چالش دعوت شدم، ولی خب هنوز زیاد نتونستم تو واتپد خودمو جا کنم، اما چون خواهرم دعوتم کرده و نمیشه رد کرد، here we go:
هفت تا دلیل که چرا واتپد بهم حس خوبی میده:
۱) من از ۱۲ سالگی تا الان که ۲۲ سالمه توی این پلتفرم فعال بودم (دو سال وقفه افتاد سر کنکور)، به خاطر همین اینجا یه جورایی حس خونه بهم میده و با کلی از داستانای اینجا زندگی کردم.
۲) از خوندن تراوشات ذهن بقیه و دیدن خلاقیتشون تو داستان نویسی خیلی لذت میبرم.
۳) اینکه میتونم داستانهایی که خودم مینویسم رو به اشتراک بذارم و به جز خودم آدمهای دیگهای هم داستانهامو بخونن حس خوبی بهم میده.
۴) من خیلی بیشتر از اونی که فکرشو میکردم از واتپد و فضاش و آدماش و داستاناش چیز میز یاد گرفتم.
۵) آشنا شدن با واتپد این شجاعت رو بهم داد که خودمم بنویسم، تا قبل از اون از دست به قلم شدن میترسیدم.
۶) تو یه بازه زمانی غرق شدن تو داستانهای واتپد حالم رو خیلی بهتر کرد.
۷) اینجا ترس از قضاوت شدن وجود نداره و آدم خیلی راحت میتونه خودش باشه و افکارش رو با بقیه به اشتراک بذاره.
هفت تا دلیل که چرا واتپد بهم حس بدی میده:
۱) این تقصیر واتپد نیست، ولی اینکه هنوز نتونستم به اون صورت با شخصی توی واتپد ارتباط بگیرم.
۲) دیدن اورریتد بودن یه سری کتابها که از لحاظ ادبی و داستانی اونقدر خوب نیستن و آندرریتد بودن یه سری داستانها که واقعا خوبن.
۳) دیدن اینکه یه سری کتابها صرفا به خاطر اسمات داشتن ویو بالا دارن در صورتی که محتواشون واقعا صفره.
۴) محدودیتهایی که واتپد اضافه کرده و دستمون رو تو کتاب خوندن بسته واقعا عصبیم میکنن.
۵) اینم تقصیر واتپد نیست، ولی فیلتر بودنش خیلی اعصاب خورد کنه.
۶) محدودیت سنی نداشتن و اینکه هرکی تو هر سنی به همه نوع محتوا دسترسی داره یکم جو رو ترسناک میکنه.
۷) اینم باز تقصیر واتپد نیست ولی اینکه یه سری از داستانهای مورد علاقم هیچوقت تموم نشدن.